Waterpolosters via Stratumseind naar Doha: 'Niet veel tijd om EK-goud te vieren'
En zo ging, even na tienen op een carnavaleske Brabantse zaterdagavond, de cup met de niet zo heel erg grote oren de lucht in boven de hoofden van de Nederlandse waterpolosters.
Natuurlijk, het behalen van de wereldtitel in het Japanse Fukuoka was een half jaar geleden het ultieme hoogtepunt voor Oranje. "Maar voor eigen publiek Europees kampioen worden is veel emotioneler", zei matchwinner Bente Rogge.
De vrouw die in de halve eindstrijd tegen Italië nog werd geroemd door bondscoach Evangelis Doudesis vanwege haar verdedigende capaciteiten, smeet in het Pieter van den Hoogenband-zwemstadion zes seconden voor het verstrijken van de reguliere speeltijd de verlossende 8-7 in het Spaanse doel. En dat terwijl ze een halve minuut daarvoor eigenlijk op weg was naar de bank om het restant van het duel vanaf de kant te bekijken.
Meesterplan
Doudesis greep, met nog 22 seconden op de klok, tijdens een time-out echter in en besloot dat Rogge in de ontstane man-meersituatie in het veld moest blijven. Dat ze in de aanval werd omringd door haar zus Lieke, Simone van de Kraats, Brigitte Sleeking, Lola Moolhuijzen en Maartje Keuning was wezenlijk voor het slagen van Doudesis' meesterplan.
"Ik wist dat ik op dat moment mijn beste schutters in het water moest hebben liggen", verduidelijkte de Griek na afloop. "Omdat we een overtal hadden, kón het niet anders dan dat we ruimte voor een schot moesten krijgen."
De 26-jarige Rogge had geen andere keuze dan de instructies van haar trainer op te volgen, zei ze. Nee, het was niet voorzien dat uitgerekend zij de trekker zou overhalen voor het genadeschot op de titelverdediger. Maar het feit dat ze deel uitmaakte van de tactische vondst van de Griek gaf haar een berg vertrouwen. "Megabelangrijk", noemde ze het zelfs.
"Ik dacht alleen maar: wanneer jij mij vertrouwen geeft, blijf ik wel in het water liggen. We moesten geduldig blijven en wachten op de grootste kans. We hadden nadrukkelijk niet afgesproken wie op doel zou schieten. Wel dat degene die een kans kreeg alle vertrouwen had om vol uit te halen. Als het dan niet raak was, was dat óók goed."
Meevaller van jewelste
Het binnenhalen van de zesde titel uit de historie, een record in het Europese waterpolo, was een meevaller van jewelste in een jaar waarin begin februari in Doha de WK en komende zomer de Olympische Spelen op het programma staan.
"Ze zeggen weleens dat het moeilijker is om aan de top te blijven dan daar te komen. Een Europese titel is natuurlijk iets anders dan een wereldtitel, dat weet ik ook wel. Maar we hebben hier wel het beste van onszelf laten zien en dat geeft een goed gevoel voor Parijs", lachte Rogge.
De mondiale titelstrijd is in die olympische marsroute een merkwaardig geplande tussenstop. Doudesis vond het moeilijk dat toernooi op waarde te schatten. "Een grote uitdaging", noemde hij het uiteindelijk maar. "Ik geef het je te doen om tweeënhalve week na het winnen van een EK aan een WK te beginnen. Ik zeg niet dat Doha niet belangrijk voor ons is. Maar wel dat Parijs veel belangrijker is."
Doudesis gaf zijn speelsters zaterdag toestemming om tot in de kleine uurtjes Stratumseind, de uitgaanswijk van Eindhoven, onveilig te maken. Zijn ploeg verzamelt pas vrijdag weer in Zeist, waar de voorbereiding op de wereldkampioenschappen wordt aangevangen.
Eerst tegen olympisch kampioen
Op zondag 4 februari is uitgerekend de Verenigde Staten, de regerend olympisch kampioen, de eerste tegenstander van Oranje. "Om negen uur 's ochtends", verzuchtte Rogge. "Ook dat nog."
"Daar beginnen we gewoon weer op nul", vervolgde ze. Ook de speelster van ZV De Zaan noemde het op voorhand een hele opgave om over tweeënhalve week in het Emiraat weer volop gemotiveerd binnen de lijnen te liggen. Na Team USA volgen in de groepsfase Kazachstan en Brazilië als tegenstanders.
"We hebben jammer genoeg niet veel tijd om deze Europese titel te vieren. Het is echt de kunst om dit goed af te sluiten en dan weer opnieuw te beginnen."
Het verdedigen van de wereldtitel in Doha zal uiteindelijk het beste uit Oranje naar boven halen, voorspelde Rogge. "Waarom zouden we ook op deze WK niet kunnen pieken?", vroeg ze retorisch. "We hebben naar onszelf uitgesproken dat we weer wereldkampioen willen worden. Het is aan ons om te bewijzen dat we dat kunnen."
Aan de generale repetitie zal het in ieder geval niet liggen, klonk het lachend. "Als iets een boost geeft, is het zo'n avond als deze wel. Met zo'n Europese titel haal je energie uit plekken van je lichaam waarvan je het bestaan niet eens wist."
