Heel India verwacht niets minder dan een wereldtitel van zijn cricketers

• Jeroen Bal

  redacteur cricket NOS Sport

Het WK cricket krijgt vandaag eindelijk zijn langverwachte apotheose. Na een toernooi dat anderhalve maand duurde en 48 wedstrijden telde, strijden Australië en India in Ahmedabad om de wereldtitel.

Het gastland is de uitgesproken favoriet en 132.000 doldwaze fans in het stadion verwachten niets minder dan een overwinning. Voor de buis kijken nog eens ruim een miljard landgenoten mee. En ook zij doen niet aan verwachtingsmanagement.

Nieuwe India

Want dit is het nieuwe India, het India van 2023. Een land dat blaakt van het zelfvertrouwen, dat economisch een ongekende groei doormaakt, dat dit jaar China passeerde als land met de meeste inwoners, dat als eerste natie erin slaagde op de zuidpool van de maan te landen.

En het land dat op het WK cricket de ene na de andere tegenstander oprolt. Achteloos, bijna met dedain. Maar bovenal met de borst vooruit. Want ook dit is het nieuwe India, het team van captain en hardhitter Rohit Sharma. En van een god-in-wording: Virat Kohli.

Cricketen konden ze altijd al in India. De sport die in de vroege 18de eeuw was meegenomen door de Engelse bezetter, verspreidde zich als een olievlek over het immense land. In rap tempo groeide cricket uit tot de nationale sport.

Meer nog: het werd een leefwijze, een religie haast. De straatarme bevolking vond afleiding in het spel met bat en bal en zelfs een kans om hogerop te komen, om te ontsnappen aan de armoede. Degenen die daarin slaagden, werden verafgood.

Kleine meester

Al in 1983 veroverde India onder leiding van de charismatische captain Kapil Dev de wereldtitel. In 2011 werd dat kunststukje aan de hand van Sachin Tendulkar herhaald. Het was een passend hoogtepunt voor India's favoriete zoon, die was uitgegroeid tot een van de beste batsmen aller tijden en een duizelingwekkend aantal records de zijne had gemaakt.

Tendulkar is met zijn 1,65 meter klein van stuk, maar zijn status in India is nauwelijks te bevatten. De 'kleine meester' bracht de cricketwereld in vervoering met zijn slagen als penseelstreken. De faam die het hem bracht, viel hem zwaar. Over straat lopen was uitgesloten. Af en toe pakte hij om vier uur 's nachts zijn geblindeerde auto, om zo nog iets te kunnen zien van zijn geliefde Mumbai.

De nu 50-jarige grootheid is uiterst vriendelijk, aandoenlijk timide en zelfs een beetje saai. Eerder dit WK nam hij plaats in het commentaarhok om vervolgens zacht prevelend een minutenlang relaas te houden over de manier waarop hij voor een wedstrijd zijn beenbeschermers aantrok. Het ongemak was van de gezichten van de overige commentatoren af te scheppen, maar ingrijpen durfden ze niet.

En toch, hoe geliefd en vereerd ook, Tendulkar is een relikwie van het oude India. Kohli is de nieuwe koning. Zelfverzekerd, ongenaakbaar en met vuurspuwende ogen. Wild gebarend met zijn welig getatoeëerde armen zweept hij het publiek op. En de zeeën van fans smullen ervan in hun blauwe Kohli-shirtjes.

Kohli's dadendrang blijft niet beperkt tot uiterlijk vertoon. De 35-jarige nummer drie van de Indiase battingploeg rijgt al jarenlang de hoge scores aaneen en staat ook op dit WK bovenaan de topscorerslijst. In de halve finales tegen Nieuw-Zeeland maakte hij zijn 50ste century (score van 100 of meer) en daarmee snoepte hij het wereldrecord van Tendulkar af. King Kohli wees met zijn bat naar zijn voorganger in de VIP-loge en de kleine meester klapte zijn handen stuk.

Egocentrisme

Soms slaat het Indiase egocentrisme een beetje door. De Indiase cricketbond kondigde pas heel laat het wedstrijdschema aan en de kaartverkoop kwam nog veel later (pas enkele weken voor het WK) op gang. Het gevolg daarvan was dat zeker in het begin van het toernooi vrijwel alleen maar Indiërs de stadionstoeltjes bezetten.

Pakistani waren er al helemaal niet. Fans van de aartsvijand konden een visum wel vergeten en ook de Pakistaanse pers werd het werken vrijwel onmogelijk gemaakt. Zelfs spelers van het Nederlands elftal met een Pakistaanse achtergrond kregen pas heel laat hun visum.

Voorafgaand aan de halve finales tegen Nieuw-Zeeland werd op het laatste moment, en achter de rug van de internationale bond om, besloten een andere pitch te gebruiken. Eentje die de Indiase spelers beter zou liggen. Niet verboden, ook niet uniek, wel opmerkelijk.

Dergelijke fratsen zijn helemaal niet nodig, want India beschikt over misschien wel het beste team ooit en speelt de sterren van de hemel. Maar het WK moet en zal een Indiaas feestje worden. Een eerbetoon aan de pracht, de kracht en de macht van India, het nieuwe India.

Alleen Australië kan nog roet in het Indiase eten kan gooien. De recordkampioen (vijf titels) begon slecht aan het toernooi, maar heeft inmiddels de smaak te pakken. Met hun sterke bowlers en talisman Glenn Maxwell aan bat, is alles mogelijk. Maar niemand die daar in India echt rekening mee houdt.