Aanhoudend protest tegen Syrische president Assad: 'Vergeet onze tragedie niet'

• Daisy Mohr

  Correspondent Midden-Oosten

"Lang leve Syrië, weg met Bashar al Assad", klinkt het vandaag weer op verschillende pleinen in Syrisch regeringsgebied. Al bijna twee weken zijn er elke dag demonstraties.

"Het enthousiasme is groot", vertelt Lubna Albassit (28) telefonisch vanaf het centrale plein in Sweida in Zuid-Syrië. "Zeker op vrijdag, dan probeert iedereen te komen. Op andere dagen is het lastiger voor mensen. Ze willen wel demonstreren, maar kunnen de benzine voor hun vervoer niet betalen. Mensen verdienen minder dan 20 euro per maand. Onze focus ligt dus op vrijdag."

De hele ochtend zijn ze bezig geweest nieuwe spandoeken te maken. "Internationale gemeenschap, vergeet onze tragedie niet" staat op een ervan geschreven. Albassit is niet meer te stoppen, ze doet vanaf de eerste dag mee. "We hebben goede hoop dat de wil van het volk dit keer overeind blijft. En ja, natuurlijk is er angst. We hebben eerder gezien wat er met demonstranten in Syrië kan gebeuren."

Directe aanleiding voor de protesten is een flinke verhoging van de brandstofprijzen, nadat de overheid had besloten om de subsidies op brandstof te herzien. Maar het gaat om veel meer: waardigheid en eer worden verbonden aan basisbehoeften zoals voedsel, onderwijs en gezondheidszorg. Demonstranten roepen op tot de vrijlating van politieke gevangenen en gerechtigheid. Ze zijn ontevreden over de wijdverbreide corruptie en de bemoeienis van Rusland en Iran met hun land.

Belangrijk signaal

Vanuit Beiroet heeft Lobanna Ghozlan (27) constant contact met demonstranten. Zelf vluchtte ze dik een jaar geleden van Sweida naar buurland Libanon. De meeste inwoners van Sweida behoren, net als Ghozlan en Albassit, tot een religieuze minderheid, de druzen, die juist altijd goede banden hebben gehad met de regering-Assad.

"Dat de religieuze leiders nu meedoen aan demonstraties is de eerste keer", zegt Ghozlan. "Dat is echt een omslag. Hun steun is een belangrijk signaal." Ze laat filmpjes zien op sociale media, waarin druzenleiders bij een betoging op de schouders van demonstranten gaan.

Correspondent Daisy Mohr bezocht Ghozlan in Beiroet:

"Het is opvallend hoeveel vrouwen meedoen aan deze protesten. Je ziet dat de demonstraties regelmatig worden geleid door vrouwen die tijdens de oorlog zijn opgegroeid", zegt historicus Makram Rabah van de Amerikaanse Universiteit in Beiroet. "Het zijnlevendige protesten van jonge, moedige mensen."

Hoe groot de protesten zijn valt onmogelijk te verifiëren. Maar ze verspreiden zich ook naar andere delen van het land, met het aanhoudende protest in Sweida als inspiratiebron. "Kijk bijvoorbeeld naar de oppositie aan de Syrische kust, het alawietengebied", zegt Rabah. "Daar heeft het regime agressief ingegrepen. Dat is in Sweida nog niet gebeurd."

Hoewel de beelden van de protesten de hele wereld over gaan, lijkt het regime voor nu de andere kant op te kijken in Sweida. De grote ontevredenheid lijkt geen directe bedreiging voor president Assad, die de touwtjes in een groot deel van Syrië weer in handen heeft.

In de steek gelaten

Maar iedereen weet dat je met demonstreren in Syrisch regeringsgebied vrijwel nooit ongestraft wegkomt. "Hij wacht op het juiste moment en zal vast een manier vinden. Ik ga er heus niet van uit dat alles in Syrië plotseling zal veranderen, maar dit is wel een stap in de goede richting en dat is al heel wat", zegt Rabah.

De situatie in Syrië, zowel in regerings- als oppositiegebied, laat veel te wensen over. Na twaalf jaar oorlog ligt het land in puin en door de internationale sancties, toenemende corruptie en inflatie gaat de economie alsmaar verder achteruit. Volgens de Verenigde Naties leeft zeker 90 procent van de bevolking onder de armoedegrens.

Er is dus geen hoop en toekomstperspectief. Mensen voelen zich vergeten en in de steek gelaten door de internationale gemeenschap. "Mijn droom is heel simpel", vertelt Albassit vanuit Sweida. "Ik wil met mijn familie voor altijd in Syrië blijven, maar dat kan alleen zonder Assad. Zolang hij hier is, zal iedereen willen vertrekken. We willen Syrië niet verlaten. Laat Assad vertrekken en dan zal iedereen terugkomen om ons mooie land weer op te bouwen."