Europees fraudebureau neemt SPD-kandidaat Schulz onder de loep
Heeft Martin Schulz in zijn tijd als voorzitter van het Europees Parlement fraude gepleegd? Dat onderzoekt het Europees Bureau voor Fraudebestrijding (OLAF). Klachten over vriendjespolitiek en verspilling van belastinggeld door Schulz doen al jaren de ronde, maar tot nu toe is nooit aangetoond dat hij de regels heeft overtreden.
Schulz was van 2012 tot begin dit jaar voorzitter van het Europees Parlement. Hij legde zijn ambt neer om zich in de Duitse politiek te storten. In januari werd hij benoemd tot SPD-kandidaat voor het bondskanselierschap.
Na deze aankondiging schoot de partij in de peilingen omhoog en meldden zich duizenden nieuwe leden. Nu Schulz kans maakt de volgende bondskanselier van Duitsland te worden, komen ook de verhalen over zijn soepele omgang met de regels weer naar boven.
Privévliegtuig
Zo zou Schulz wel erg goed voor zijn medewerkers hebben gezorgd. Der Spiegel en The Sunday Times schreven dat hij voor zijn campagneleider duizenden euro’s aan onterechte reisvergoedingen regelde. Ook zou hij vaak een privévliegtuig hebben genomen, terwijl dat niet nodig was. Daarnaast trakteerde Schulz, volgens de journalisten, medewerkers en politieke bondgenoten op etentjes in sterrenrestaurants.
Het Europese fraudebureau gaat kijken of er in deze verhalen aanknopingspunten zijn om een strafrechtelijk onderzoek te beginnen. Een woordvoerder benadrukte wel dat het onderzoek nog niet betekent dat er ook aanwijzingen zijn dat Schulz de regels heeft overtreden.
Enquête
Ook de begrotingscommissie van het Europees Parlement houdt zich bezig met de uitgaven van Schulz. Die heeft een enquête naar het toenmalige parlementsbestuur gestuurd, met vragen over ongebruikelijk hoge toelages voor zijn medewerkers.
De voorzitter van de controlecommissie, Ingeborg Grässle (CDU), is zeer kritisch over de voormalige voorzitter van het Europarlement: "Schulz omzeilde de regels van het parlement zoals geen voorzitter voor hem heeft gedaan. Vooral als het ging om zijn medewerkers, was er geen grens aan zijn vrijgevigheid.”
