'Maria wilde bewijzen dat ook veganisten Mount Everest kunnen bedwingen'

Het verdriet is groot bij de familie van Maria Strydom, de Australische bergbeklimster die zaterdag omkwam op de Mount Everest, enkele uren nadat Nederlander Eric Arnold was overleden. "Ze bezorgde me altijd een lach op mijn gezicht, ze deelde haar ervaringen, gaf me cadeaus en knuffels. Zo was mijn dochter", zei haar moeder in een interview met een Australische tv-zender.

Moeder Maritha Strydom had voorafgaand aan de expeditie in Nepal een vreemd voorgevoel. Ze besloot daarom van Brisbane naar Melbourne te vliegen (een vlucht van ruim 2 uur) om haar dochter gedag te zeggen. "Ik deed dat anders nooit als ze een berg ging beklimmen. Maar dit keer besloot ik dat ik naar Melbourne moest gaan om afscheid te nemen. Dus ik heb haar nog gezien voor ze vertrok."

De 34-jarige Maria Strydom was docente aan een Universiteit in Melbourne. Daarnaast was ze een ervaren bergbeklimster. Samen met haar man Robert Gropel was ze bezig aan een expeditie om de hoogste toppen van de zeven werelddelen te beklimmen, met de top van de Mount Everest als ultieme doel.

Maar niet alleen het bereiken van de toppen was belangrijk voor het koppel; ze wilden ook laten zien dat zoiets kan als veganist, dat veganisten net zo sterk zijn als niet-veganisten. "Ze waren veganisten omdat ze geen dieren wilden eten en niet wilden bijdragen aan de opwarming van de aarde", vertelt Maria's zus Aletta.

"Met de beklimming van de Mount Everest wilden ze bewijzen dat veganisten dat net zo goed kunnen als niet-veganisten." Volgens Maria werden veganisten vaak verkeerd begrepen en gezien als ondervoede personen.

Maria en Robert bereikten hun doel, maar Maria stierf bij de afdaling van de hoogste berg ter wereld. Of ze aan een beroerte is overleden, zoals eerder werd bericht, is niet zeker. Het is ook mogelijk dat ze net als Arnold, die in hetzelfde team zat, hoogteziekte had.

Maria's familie kwam via de media achter haar dood, een pijnlijke ontdekking. "Soms geloof ik nog niet dat dit echt is gebeurd", zegt Aletta. "Dat ik haar nooit meer zal zien en nooit meer met haar kan praten."

Ook haar vader kon het nieuws niet geloven. "Hij zei: 'Dit bericht kan niet kloppen. Dan had iemand het ons wel verteld. Dit kan niet kloppen, er moet ergens een fout zijn gemaakt'. Het ene moment is er ongeloof en het andere moment stort je in. Je begint te trillen en te huilen en daarna ben je weer woedend en vraag je je af: heeft iemand een fout gemaakt?"

Maria en haar man hebben al heel wat bergen beklommen en volgens haar zus zijn ze daarbij nooit in gevaar geweest. "Ze waren altijd goed voorbereid. Ze trainden kei- en keihard voor ze aan een missie begonnen. Ze hebben nooit een ongeluk gehad en hadden dit keer uit voorzorg zelfs extra zuurstoftanks meegenomen."

Aletta zag haar zus als een soort supervrouw. "Ze was heel erg gedreven. Ze behaalde haar doctoraat op haar 30ste, ze was intelligent, erg actief en liep marathons." Ze deed altijd haar best. "Ze kon alles en wilde dat haar ouders en andere familieleden trots op haar zouden zijn.

Dat Maria er nu niet meer is, noemt Aletta een "ongelooflijk verlies en een tragedie. Ze had nog zo veel te bieden."

Maria's man Robert is gewond geraakt bij de beklimming van de Mount Everest, maar is buiten levensgevaar.