182 euro voor een kilo suiker en 13 euro voor een koekje: in belegerde gebieden in Syrië stijgen de voedselprijzen tot extreme hoogten. Volgens het Wereldvoedselprogramma is het voor 6,3 miljoen Syriërs niet zeker of ze genoeg eten kunnen kopen. In negentien plaatsen die momenteel worden omsingeld, zorgt de schaarste voor woekerprijzen.
"Waar troepen gebieden belegeren, wordt het goederentransport bewust afgesloten. Voedsel komt dan alleen nog binnen door te smokkelen of militairen om te kopen. Marktprijzen stijgen daardoor exponentieel", zegt Abeer Etefa van het Wereldvoedselprogramma.
Om een indruk te geven: medio januari registreerden hulpverleners van een VN-konvooi deze voedselprijzen in Madaya, een stad die wordt belegerd door het leger van president Assad.
Voedselprijzen in Madaya, januari 2016
| Product | Prijs | |
| 1 kilo suiker | 182 euro | |
| 1 kilo tarwe | 182 euro | |
| 1 kilo bulgur | 170 euro | |
| 1 kilo bonen | 242 euro | |
| 1 kilo humus | 171 euro | |
| 1 kilo rijst | 182 euro | |
| 1 koekje | 13 euro |
Etefa vertelt dat voedselprijzen door het hele land hoger zijn dan voor het conflict, maar dat de regionale verschillen erg groot zijn. "In Damascus zijn de prijzen bijvoorbeeld redelijk stabiel en betaalbaar. In belegerde gebieden liggen de prijzen soms twaalf keer hoger." Naar schatting leven meer dan 400.000 Syriërs in belegerde gebieden.
Water en brood
Op het platteland heeft de bevolking vaak niets anders te eten dan granen, zoals bulgur en gerst. In gebieden als Madaya en Zabadani is de bevolking grotendeels afhankelijk van landbouw, maar is het land onbegaanbaar door landmijnen.
In belegerde steden voedt de bevolking zich vooral met water en brood. Melk, fruit en groenten zijn niet of nauwelijks verkrijgbaar. Vooral arme gezinnen en Syriërs die zich binnen het land hebben moeten verplaatsen, lijden onder schaarste en woekerprijzen.
Noodlijdende huishoudens kunnen vaak maar een maaltijd per dag betalen. Volgens een rapport van het Wereldvoedselprogramma moeten ouders soms drastische maatregelen nemen om hun kinderen te voeden.