Op pad met extreem-rechts in Amerika: 'Ik sla het zwart van je huid'

• 

  Wouter Zwart

  Correspondent Verenigde Staten

Door correspondent Wouter Zwart

We ontmoeten Ku Klux Klan-voorman Will Quigg in een door politie afgezette en bewaakte parkeergarage. Zijn adjudanten, gestoken in zwarte uniformen met KKK-logo’s, houden voortdurend in de gaten of ongewenste types toch niet onverhoopt naar binnen glippen. Immers, de komst van de 'Grand Dragon' van de Loyal White Knights van de KKK is niet onopgemerkt gebleven in de stad Columbia, in South Carolina. Er zullen veel tegenstanders op de been zijn: heel boze tegenstanders.

De eerste spandoeken met hakenkruizen worden ontvouwen, confederatievlaggen in de lucht gestoken. "White Power!" galmt het door de parkeergarage. Leden van de Nationaal-Socialistische Beweging (NSM) zijn inmiddels ook aangekomen en zullen bij uitzondering samen met de Klan optrekken. Ze voelen zich verenigd in hun strijd voor het blanke ras en hun woede over het strijken van de Confederatievlag, vorige week, om de hoek bij het parlementsgebouw in de stad.

"Omdat een of ander drugsverslaafd joch negen mensen in een kerk neerschiet, grijpen allerlei zwarte leiders hun kans om de vlag illegaal te verklaren", zegt Quigg. Hij verwijst naar Dylann Roof, de man die vorige maand in Charleston negen zwarte kerkgangers doodschoot. "Omdat de moordenaar toevallig die vlag op een foto vasthield, zou die nu ineens haat vertegenwoordigen. Terwijl hij eigenlijk staat voor historie en trots."

Aanslagen

Anno 2015 is de Ku Klux Klan niet langer de gevreesde militante organisatie die zwarte mensen door de straten sleurt en ophangt aan bomen. Geweld wordt niet langer gepredikt. Althans, niet in het openbaar. Maar veel van de ideologieën zijn onveranderd gebleven. En sinds de verkiezing van de eerste zwarte Amerikaanse president is het aantal leden van de Klan sterk toegenomen.

Ook het aantal rechts-extremistische aanslagen in de VS stijgt, al zegt de organisatie dat ze daar niets mee te maken heeft. "Ons blanke ras wordt bedreigd", meent Quigg. "Immigranten en zwarten dealen drugs aan onze kinderen, ze trekken uitkeringen en baren baby’s. Onze gevangenissen zitten overvol met zwarten en hispanics." Op de vraag wat de oplossing voor hun probleem zou zijn, is zijn antwoord kort maar krachtig: "Terugsturen naar Afrika."

"What do we want?", schreeuwt een van de adjudanten. "White Power!", galmt het. Onder strenge politiebewaking verlaat het gezelschap de parkeergarage en marcheert het naar het parlementsgebouw. Onderweg worden ze nagestaard door stomverbaasde fietsers en automobilisten.

'Sieg Heil'

Achter in de stoet strekken de neonazi's van de Nationaal-Socialistische Beweging hier en daar de rechterhand. "Sieg Heil!", roepen sommigen. Op hun kraag dragen ze een SS-logo. "Hitler was de grondlegger van het nationaal-socialisme. Zijn beleid was goed voor de Duitsers en heeft hun land uit de depressie getrokken", zegt leider Jeff Schoep. Hij praat niet graag over Hitler. "Wij zijn Amerikaanse nazi’s, dat is anders. Wij gebruiken de slogans en logo's als symbool van White Power."

Als we Schoep vragen naar Dylann Roof, noemt hij de schietpartij in Charleston en Roofs gedachtegoed "irrelevant". Maar Roof liet een manifest achter waarin hij in woord en beeld zijn bewondering uitte voor blanke suprematie-bewegingen en extreem-rechts. Terrorisme-experts concluderen dat 'lone wolves' als Roof makkelijke prooien zijn voor een groep als de NSM. Ze raken geïndoctrineerd door de ideologie en besluiten vervolgens in naam van het blanke ras geweld te gebruiken.

Schoep voelt zich daarvoor niet verantwoordelijk. "Als een lid van de Democratische Partij een massamoordenaar wordt, of een verkrachter, of een pedofiel, dan is daarmee toch niet de hele Democratische Partij pedofiel? Waarom wordt het in ons geval altijd wel zo gedraaid? Waarom zijn wij wel allemaal schuldig?"

KKK-voorman Quigg zegt aanvankelijk ook dat hij de massamoord in de kerk veroordeelt. Om er vervolgens aan toe te voegen dat Roofs acties in een andere setting wel te waarderen zouden zijn. "Als hij nou een paar zwarte drugsdealers had doodgeschoten, prima."

Ineens vliegen waterflessen over onze hoofden, ontstaat er geschreeuw voorin de stoet en worden dranghekken omver geduwd. De eerste vechtpartij tussen blank en zwart is al begonnen, nog voor de protestmars het parlementsgebouw heeft bereikt.

Eenmaal op de trappen voor het gebouw zwaaien de Klanleden en neonazi’s enthousiast met hun vlaggen. Een woedende menigte tegendemonstranten schreeuwt naar hen van achter het politiekordon. "Varkens!"

Scheldkanonnades

Bijna een uur lang vliegen de scheldkanonnades over en weer. Van de politieke organisatie die de NSM beweert te zijn, is weinig zichtbaar. De beloofde toespraken gaan niet door. In plaats daarvan roepen ze "kijk naar die beesten" en "ik sla het zwart van je huid, jochie".

Leider Schoep blijft rustig en op afstand. Zijn twee adjudanten met de SS-logo's op hun kraag staan voortdurend bij hem in de buurt. Ook als er weer een rel uitbreekt, wanneer enkele zwarte tegenbetogers een Confederatievlag weten af te pakken en er mee wegrennen. Ik vraag Schoep of hij dit ziet als tekenen van een rassenoorlog. "Nee joh, dat zou er veel bloediger aan toe gaan. En wij zouden winnen. Het blanke ras wint altijd."