Nog geen witte rook bij Iran-onderhandelingen
In Lausanne wordt nog altijd onderhandeld over het atoomprogramma van Iran. Het streven was om gisteravond tot een akkoord te komen, maar de onderhandelaars uit Iran, de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Rusland, China, Frankrijk en Duitsland hebben meer tijd nodig.
Over de precieze stand van zaken is niets bekend. De meeste betrokkenen melden dat er vooruitgang wordt geboekt, maar dat op een aantal punten nog geen overeenstemming is.
Bondskanselier Merkel en de Britse minister Hammond zeggen dat er pas een akkoord is als ook voor de allerlaatste vraagstukken een oplossing is gevonden. Merkel hoopt dat dat vandaag lukt, net als Hammond. "Fingers crossed", zei hij tegen de BBC. Maar ondertussen zegt de Iraanse onderhandelaar Araghchi dat hij zich niet laat gijzelen door deadlines. Hij verwacht alleen een persverklaring, laat op de avond.
'Problemen'
Gisteravond werd door de betrokken ministers nog tot laat onderhandeld. Na afloop toonden ze zich optimistisch. De Iraanse minister Zarif sprak van "grote vooruitgang", de Rus Lavrov zelfs van "overeenstemming op alle belangrijke punten". Dat werd later weer tegengesproken door een Amerikaanse onderhandelaar. Ook Iran benadrukte vanochtend dat er nog "problemen" zijn.
Lavrov en zijn Chinese collega Wang hebben Lausanne inmiddels verlaten. Ook de Franse minister Fabius is vertrokken, maar hij komt terug als dat "zinvol" is.
P5+1
Iran onderhandelt al maanden met de grootmachten over het atoomprogramma. De 'P5+1-groep', de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad en Duitsland, willen dat Iran het atoomprogramma inperkt en eisen garanties dat het land niet werkt aan een kernbom. Iran hamert vooral op het opheffen van sancties.
Een eventueel akkoord zou een raamwerk zijn voor een groter akkoord, dat voor 1 juli klaar moet zijn. Tot die tijd zou nog over de details worden gesproken.
NOS-correspondent Thomas Erdbrink zegt vanuit Teheran dat bij de onderhandelingen culturen op elkaar botsen. "Tussen de Amerikanen, een volk van nummers en cijfers, van plannen en afspraken maken en de Iraniërs, die liever spreken in algemeenheden, over hun recht op nucleaire energie en hun soevereiniteit. Daarom duurt het toch steeds langer en langer en langer", aldus Erdbrink.
