Dit is een nieuwsbericht van
NH

Buurtgezinnen staat voor 'je hebt een dorp nodig om een kind op te voeden'

De opvoeding van kinderen is een zware taak die ouders zelden helemaal alleen aankunnen. Veel mensen vallen voor die hulp terug op hun netwerk, maar wat als dat niet kan? Buurtgezinnen is er precies voor die situaties. Door steun- en vraaggezinnen aan elkaar te koppelen zorgen zij dat ouders die tegen problemen in de opvoeding aanlopen een extra helpende hand krijgen.

V.l.n.r: Corinne, Emma (8), Jill (5), Bo (7), Harry, Kelly, Suus (1.5) en Karolina

Buurtgezinnen is er voor grote en kleine hulpvragen. Zo benadrukt Corinne Veldman-Louter, coördinator van Buurtgezinnen in Den Helder en Hollands Kroon, dat de kinderen van Karolina en Daniel het heel goed hebben thuis, maar dat er soms wat hulp nodig is om de druk van de ketel te halen.

"Iedereen vraagt aandacht. Mijn oudste dochter Kimberly heeft een ontwikkelingsstoornis, en ook bij mijn jongste, Aaron, lijkt er iets te spelen. Alle drie de kinderen hebben veel aandacht nodig, en dat kan ik niet een-op-een geven. Mijn familie woont in Polen en de familie van mijn man, die zelf hele lange dagen werkt, kan ook niet helpen", vertelt Karolina aan de keukentafel van Harry en Kelly in Hippolytushoef.

Haar dochter Emma van 8 komt sinds maart 2021 ongeveer eens per week over de vloer bij Kelly en Harry en hun dochters Bo (7), Jill (5), en Suus (anderhalf). "Emma komt echt langs om te spelen. Non-stop zelfs. In het begin moest Bo heel erg wennen, maar dat is nu helemaal bijgedraaid. Zij en Emma zijn echt vriendinnen geworden", vertelt Kelly.

Steungezin

Het idee om steungezin te worden komt bij Harry vandaan. Hij zag een advertentie in de krant en vroeg Kelly, destijds net bevallen van jongste dochter Suus, of dat niet iets voor hun gezin was. "Ik had eerst zoiets van, we hebben net baby nummer drie, is dat wel zo handig? Uiteindelijk was ik er ook heel enthousiast over, maar wel met als voorwaarde dat we het op een dag zouden doen dat hij ook thuis was. Toen hebben we ons aangemeld."

Karolina werd op Buurtgezinnen gewezen door een medewerker van de gemeente Hollands Kroon. "Zij zag dat ik drie kinderen heb en altijd alleen ben. Mijn man is ZZP'er en is dus 's morgens vroeg al weg en 's avonds laat pas weer thuis. Zij gaf mij een advertentie en toen heb ik contact opgenomen."

Hulpvragen

Emma komt vooral bij Kelly en Harry over de vloer om wat sociale vaardigheden op te doen. "Wat bij Karolina lastig is, is dat het contact tussen de drie kinderen niet altijd heel gezellig is, of makkelijk tussen haar. Ze hebben alle drie hun eigen hulpvragen, en Emma had niet zo heel veel andere kinderen in de buurt om mee te spelen. Ze deed nog niet heel veel zelf, en had echt behoefte aan uitdaging in de vorm van een ander gezin waar ze dan mee zou draaien. Eigenlijk gewoon een tweede thuis, een gezin ernaast, want ze hebben het heel goed, maar het wordt voor Karolina soms te veel", vertelt Corinne, coördinator bij Buurtgezinnen.

"Na corona zien we echt een golf van mensen die zich aanmelden. Er komen nu veel aanmeldingen van mensen die echt al langere tijd overbelast zijn en uitvallen, bijvoorbeeld met burn-out klachten, en die het in de breedte gewoon lastig hebben. Dat merk ik ook in steungezinnen. Mensen die zich in coronatijd hebben aangemeld omdat ze er toch wel tijd voor hadden, maar als ik ze nu bel of ze openstaan voor een kennismakingsgesprek geven ze aan dat ze er nu even geen tijd of ruimte voor hebben."

Samen spelen staat bij veel vraaggezinnen centraal, maar volgens Corinne komt 'van het een vaak het ander'. "Er zijn vooral vragen voor meer sociale vaardigheden, maar het gaat soms ook om vrije tijd doorbrengen, even buiten het gezin. Ik heb nu een moeder waarvoor ik een steungezin zoek, die zelf lichamelijke klachten heeft. Haar kinderen zijn super actief en willen graag naar het bos, of naar het strand, maar dat kan zij fysiek niet aan. Zij zoekt dus iemand die haar kinderen gewoon even op sleeptouw neemt. Ze heeft geen hulpverlening nodig als het gaat om opvoedondersteuning, maar meer een stukje zorg en hulp wat je normaal gesproken van je netwerk zou krijgen. Van je ouders, of van je buren, of van een lieve vriendin."

Een match vinden is volgens Corinne niet altijd makkelijk. "Ik kan nu niet altijd terecht bij de steungezinnen in mijn bestand omdat de vraag wel echt moet passen en het moet in dezelfde buurt zijn. En dus moet ik vaker voor een vraaggezin apart gaan werven door een zoekprofiel te schrijven voor op de website en sociale media. Voor Aaron, het broertje van Emma, zoeken we nog steeds een gezin, maar het lukt gewoon niet om een jongetje van vijf onder te brengen bij een steungezin met andere kinderen in zijn leeftijd dat ook echt hier in de buurt zit."

Witlof

Emma bloeit in ieder geval op bij het steungezin van Kelly en Harry. Het eerste logeerpartijtje van de meiden is inmiddels een feit, en Emma komt uit haar schulp. Ook heeft ze bij Harry en Kelly leren fietsen, waar ze nu echt van geniet.

"Emma lustte eerst bepaalde groente niet, of bruin brood", vertelt Karolina. "En sinds ze hier komt is dat geen probleem."

Harry valt haar bij: "Ze gaat er gewoon in mee. Dan zit ze eerst even te kijken, maar uiteindelijk eet ze het toch." Kelly onderschrijft dit ook. "Ik had laatst witlof uit de oven, lekker met ham en kaas. Mijn kinderen eten dat niet, maar Emma was heel stoer, en die dacht 'ik eet het wel'. Ik snij een stukje af, met best een groot stuk witlof, en dan eet ze het wel gewoon."

Deel artikel: