Tekort aan medicijnen bij apothekers: "We moeten creatief zijn"

Steeds vaker moeten apothekers 'nee' verkopen en alternatieven vinden voor medicijnen. Het probleem is er nu ook voor hersen- en hartinfarcten. De zorg komt steeds meer in het gedrang.

"In ons apotheken komt het wel twintig keer per dag voor dat we alternatieve medicatie moeten vinden voor patiënten", legt Rogier Hilbers uit, apotheker van De Drie Stellingen in Oosterwolde. En als dat alleen al in zijn twee apotheken is, hoe staat het dan met de rest van Nederland?

Volgens Hilbers is het probleem groot. Tekorten aan medicijnen lopen op en raken nu zelf de acute zorg, zoals bij een hersen- of hartinfarct. Het tekort is volgens Hilbers ontstaan door corona. In coronatijd zijn fabrieken vaccins begonnen te produceren en minder medicijnen.

Daarnaast zijn er bepaalde grondstoffen niet verkrijgbaar en er zijn leveringsproblemen uit Azië. "Ziekenhuizen mogen nu medicatie voor deze acute zorg uitwisselen. Dat is niet hoe het normaal gaat", zegt Hilbers.

Apothekersassistent Mirjan Jongedijk moet iedere dag mensen teleurstellen door het tekort. "Je wilt het beste voor de patiënten en je doet er alles aan om ze zo goed mogelijk te helpen."

"Maar als je vertelt dat hun medicijn er niet is, zie je dat ze in verweer gaan. Ik doe er alles aan om een passend alternatief te vinden, maar dat kost wel tijd." Jongedijk denkt dat dit de nieuwe realiteit is. "Ik werk hier nu vier jaar en zie het steeds minder worden. We doen alles wat we kunnen, maar het is niet niks."

Alternatieven

Andere medicijnen, een ander merk, medicijnen uit het buitenland en andere ingrepen zijn alternatieven. Zo zetten artsen bij een embolie sneller een stent zodat ze het medicijn niet hoeven te gebruiken. Apothekers proberen ook zelf medicijnen te maken.

"We moeten creatief zijn met wat er wel is", zegt Hilbers. "Soms moeten we een ampul overhevelen naar een flesje bijvoorbeeld, omdat dat de enige manier dat de patiënt het kan innemen."

Machteloos

De gevolgen van het tekort ervaart Hilbers zelf ook. Zijn zoontje van negen maanden oud heeft een bijzondere voedingsallergie. "We zijn er nu achter dat hij geen boekweit mag eten. Maar als hij dat toch binnenkrijgt en hij vertoont de eerste neiging om over te geven, dan moet je meteen actie ondernemen en hem een medicijn geven. Dat deden we altijd door in de mond te spuiten, maar dat medicijn is er niet meer."

Gelukkig was er een alternatief medicijn in een ampul beschikbaar, vertelt de apotheker. "Maar als je zoontje bij de oppas of kinderopvang is, is het zaak dat iedereen begrijpt hoe zo'n medicijn werkt en dat is best lastig."

De machteloosheid van mensen voelt Hilbers daarom zelf ook: "Ik ben eigenlijk ervaringsdeskundige en hoewel ik altijd al zoveel mogelijk mee voel met mijn patiënten, weet ik nu zelf ook hoe heftig het is als je niet de medicijnen krijgt die het beste voor je zijn. "