Marlou werkt in psychiatrische kliniek en begeleidt bekende presentatoren
100 dagen lang meehelpen in een psychiatrische kliniek in Eindhoven. Dat deden de twee jonge programmamakers Tim den Besten en Nicolaas Veul voor een nieuwe programma van de VPRO. De Brabantse Marlou van Dongen werkt in een van de klinieken en begeleidde één van presentatoren tijdens hun verblijf.
Marlou werkt op een afdeling van zorginstelling De Grote Beek. Daar zitten mensen met een verstandelijke beperking en psychische problemen. Zij was voor het VPRO-programma de persoonlijke begeleider van presentator Tim den Besten. Den Besten maakte samen met collega Nicolaas Veul vorig jaar al het programma 100 dagen voor de klas. Voor een nieuw seizoen liepen ze nu rond in een psychiatrische inrichting.
''Het is heel wat voor cliënten om aan heel Nederland te laten zien dat ze hier zitten’’, vertelt Marlou bij het Omroep Brabant programma KRAAK. ''Maar de reden om mee te werken is toch ook om een bepaald stigma te doorbreken. Als je een gebroken been hebt, snapt iedereen wat er met je aan de hand is. Maar als je er van de buitenkant normaal uitziet, zegt dat niets over hoe het van binnen of in je hoofd met je gaat.’’
En dat meelopen in een psychiatrische kliniek niet niets is, blijkt al op dag één. Marlou moet Tim op het matje roepen en gebiedt hem een stap terug te doen. ''Tim ging in gesprek met een patiënt, Gina. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst en hij begon van alles aan haar te vragen. Dat was voor Gina best pittig. In twee minuten tijd vertelde ze hem ineens wel heel veel persoonlijke dingen. Tim was vergeten dat hij hier een andere rol heeft. Je bent hier niet om te interviewen. Anders vertrouwen ze je misschien niet meer.''
Dat vertrouwen is heel belangrijk. Ook voor Marlou. Het vertrouwen in haar patiënten verliest zij namelijk nooit. ''Uiteindelijk zijn we allemaal mensen en ik hoop dat kijkers zien hoe kwetsbaar we eigenlijk allemaal zijn. Tim zei aan het einde van het programma dan ook: ‘Misschien ben ik wel niet zo normaal en zijn zij niet zo gek.' Hopelijk zien meer mensen de wereld straks niet meer zo zwart-wit.''