Otter moet maskers wisselen op dag van ups en downs

Op de vraag aan Jeroen Otter hoe hij terugkijkt op de dag, volgt eerst een zucht voordat hij zijn gevoel onder woorden kan brengen. Dat is ook niet verwonderlijk, want het was een dag met een fraaie verrassing en een grote teleurstelling. Of, zoals Otter zegt: "Een typische shorttrackdag, met prachtige momenten en mindere momenten."

De aflossingsploeg, nota bene regerend Europees - en wereldkampioen, miste de finale na diskwalificatie. Daartegenover staat de zilveren stunt van Yara van Kerkhof op de 500 meter. "Het was een dag met ups en downs", concludeert Otter.

"We hebben het echt aan onszelf te wijten", kijkt Otter terug op de uitschakeling van de relaymannen. "Als het nou mislukt omdat Canada of China sterker of handiger is, heb ik er nog wel vrede mee..."

"Op zich deden we het tactisch goed door Dennis Visser, die moeite heeft met dit ijs, niet te laten rijden in de laatste zes ronden. Maar ik denk dat Daan Breeuwsma een black-out had, hij reed misschien nog met spanning na vier jaar geleden", refereert Otter aan de mislukte finale van Sotsji, waarin de Oranje-ploeg kansloos was na een vroege valpartij.

"Daan kwam voor Itzhak (De Laat, red.) te rijden, terwijl Itzhak net op dat moment een Canadees aan het passeren was. Daarmee blokkeerde Daan die inhaalmanoeuvre van Itzhak. Als je met zo'n vier ronden te gaan stilstaat, weet je dat het bijna ondoenlijk wordt om het gat nog dicht te rijden."

Slotrijder Sjinkie Knegt kwam in de laatste bocht naast de Canadees Samuel Girard, maar raakte zijn tegenstander daarbij vol in de flank, waardoor Girard onderuitging. Diskwalificatie van Nederland was het gevolg. "Sjinkie moest een gat van twaalf meter dichtrijden en gooit zijn hand ervoor, andersom zou hetzelfde gebeurd zijn", schetste Otter het moment.

Knegt kwam met zijn handen in de lucht over de finish. Maar niet om te juichen, het was frustratie bij de Fries. Otter: "Sjinkie dacht ook: een gat van twaalf meter, wat hebben jullie me aangedaan? Lever je Sjinkie drie meter achter Girard af, dan kijkt hij hem onderweg nog een keer aan tijdens het passeren."

'Niet in negatieve spiraal komen'

Yara van Kerkhof zag de deceptie van de mannen in de kleedkamer. "Ik bekeek het op de televisie, maar moest ervoor zorgen niet in een negatieve spiraal te komen. Een beetje afleiding is ook wel lekker, maar toen het fout ging wilde ik me echt op mezelf focussen."

Een half uurtje later moest Van Kerkhof alweer het ijs op voor haar finale. Met Otter als coach. "De weg van het ijs naar de kleedkamer is redelijk lang, ik kon daar even van masker wisselen", zegt de bondscoach.

Van Kerkhof schaatst dit seizoen met een andere gedachte. Ze rijdt nu écht om te winnen, zegt ze. Maar wat doet ze dan anders? "Qua trainen doe ik misschien hetzelfde. Maar bij de wereldbeker in Boedapest was ik blij met een halve finale toen Jeroen boos naar me toe kwam. Ik dacht: 'wat gebeurt me nou?' Maar hij zei: 'je traint niet voor de B-finale, je moet medailles willen winnen.' Blijkbaar heb ik dat nog niet eerder zo gedacht."

Zus Sanne van Kerkhof, die als shorttrackster op de Spelen van Vancouver stond, herkent de verandering bij Yara. "In het leven naast de sport is ze losser geworden, misschien weet ze nu beter wanneer ze gefocust moet zijn en wanneer ze kan ontspannen. Voor ons mooi om te zien dat ze er relaxter in staat."