Stephan Vegelien
Stephan Vegelien
In China is een 18-jarige gameverslaafde overleden nadat hij naar een afkickkamp was gestuurd. De jongen zou verschillende verwondingen opgelopen hebben in de paar dagen dat hij daar zat. De directeur van het kamp en meerdere stafleden zijn aangehouden door de politie. Maar wat zijn dit voor gameverslavingskampen?
China kent honderden bootcamps om jongeren van hun gameverslaving af te helpen. Maandenlang worden jongeren er opgesloten. Met een combinatie van militaire discipline, sporten, medicatie en in het ergste geval elektroshocktherapie beloven de kampleiders kinderen van het gamen af te helpen.
Dat heeft tot nu toe aan zeker twee jongeren het leven gekost. In 2014 overleed ook al een 19-jarig meisje in een kamp.
Volgens Tony van Rooij van het Trimbos-instituut is er veel kritiek op de kampen. "Jongeren worden door hun ouders gedwongen naar deze kampen gestuurd. Het zijn een soort militaire heropvoedingskampen die gepaard gaan met de onderdrukking van kinderen. Dat is een serieus probleem."
In China is gamen een van de populairste dagbestedingen onder jongeren. Internetcafés zitten er vol gamers. "Gamegedrag wordt door de maatschappij snel gezien als een verslaving, in plaats van een gezonde hobby die voor een klein deel uit de hand loopt. Tijdverkwistende spellen als World of Warcraft worden soms zelfs gezien als digitale heroïne die de maatschappij ontwricht."
Het eerste kamp werd geopend in 2005. Sinds begin dit jaar is elektroshocktherapie, mishandeling en bedreiging van de tieners in deze kampen verboden. "Maar de Chinese overheid blijft overmatig internetgebruik echt zien als een zware verslaving. In de psychiatrie is er discussie over of dat een goed idee is: misschien is het handiger om het probleem als een opvoedingskwestie te benaderen", vertelt Van Rooij.
"De vraag is of je verslavend gamegedrag kunt oplossen door kinderen in een kamp te stoppen. Als een kind niet meer luistert, dan is een strafkamp geen oplossing. Slechts een klein deel van de problematische gamers raakt daadwerkelijk verslaafd."
Psychotherapeut Huub Boonen organiseert in België zijn eigen 'reboot' kamp met gameverslaafde jongeren. "Dat is heel wat anders dan die drillkampen", vertelt Boonen lachend.
"In vijf dagen helpen we jongeren van tussen de 14 en de 18 zelfvertrouwen te krijgen en aansluiting te vinden in een groep wildvreemden. We laten ze bijvoorbeeld samen outdoor activiteiten ondernemen. Het zijn allemaal jongeren die niet weten wat ze moeten met hun tijd, geen motivatie hebben. Dat vinden ze normaal gesproken in gamen."
Niet iedereen die gamet is gameverslaafd.
"Er is eigenlijk niet veel mis met jongeren die graag gamen. Maar je moet je soms laten zien dat er meer is dan dat. Niet iedereen die gamet is verslaafd. Vaak speelt er wel van alles, zoals problemen thuis of niet meekomen op school."
"Die gasten komen kwaad binnen omdat ze van hun ouders naar het kamp moeten. Maar als ze weggaan hebben ze een lach op hun gezicht. Er wordt overigens ook gegamed op het kamp: we willen niet dat ze stoppen met gamen. Maar dat ze zich realiseren dat ze zich ook met andere dingen kunnen vermaken."
Hoe pakken we in Nederland gameverslaving aan?
"Als gameverslaving wordt vermoed, dan krijg je eerst gesprekken met hulpverleners," vertelt Van Rooij. "Zij kijken welke onderliggende factoren er spelen. Als er meer achter zit, dan volgt in een enkel geval cognitieve gedragstherapie."
Ook wordt er in Nederland gewerkt met de Minnesota-behandeling voor gameverslaving, vertelt het Expert Team van Jellinek. Dat is gebaseerd op de 12-stappen van de Anonieme Alcoholisten. Daarin staat erkennen van het probleem centraal. En praten met anderen.