Het is spekglad op de wegen in Nederland, in alle provincies geldt code oranje. Het was dus een drukke nacht voor Rijkswaterstaat, dat desalniettemin geen korreltje zout te veel strooit.
Dat heeft niets te maken met gierigheid of bezuinigingen, maar met een nieuw gps-systeem. De laatste tijd is daaraan gesleuteld. Met de nieuwe versie besparen ze bij Rijkswaterstaat 20 procent zout. Elke keer als ze de weg op gaan, scheelt dat letterlijk bergen met zout.
Vroeger hadden de chauffeurs van strooiwagens nog weleens de neiging om 'standje maximaal' aan te zetten als ze de weg op gingen. Alles onder het mom van better safe than sorry. Nu wordt niet meer gestrooid op basis van het gevoel van de chauffeur, maar alleen op plekken waar het echt nodig is.
Dat wordt dus bepaald met een gps-systeem. Zo weten de chauffeurs dus bijvoorbeeld wanneer er een wegversmalling is, waardoor er niet meer te breed wordt gestrooid, zoals met traditionele strooiwagens nog weleens gebeurde.
En omdat ze kunnen meten hoeveel zout er nog ligt, kunnen chauffeurs kleinere doseringen strooien. De truc is om dat zo kort mogelijk voor een bui te doen. Hoe 'het strooimoment' wordt bepaald, zie je in deze reportage:
Door het gps-systeem hoeft de chauffeur alleen nog het stuur vast te houden en op de weg te letten. Dat maakt het volgens Tim Olsthoorn, gladheidscoördinator bij Rijkswaterstaat, een stuk veiliger voor de strooiers.
"Bij elke verandering in de weg moest de chauffeur aan een knopje draaien", vertelt Tim. "Dat betekende per strooibeurt soms wel tachtig tot honderd extra handelingen. Daarnaast wordt de chauffeur ook nog een paar keer gebeld op de route. En de chauffeurs rijden zelf altijd op wegen die nog niet gestrooid zijn."
Maar, ook met de nieuwe technieken kan het misgaan. Sterker nog: vorige week gebeurde nog een ongeluk op de Haringvlietbrug. "Dat geeft maar aan dat het niet altijd goed gaat." Op stalen bruggen boven water is het ook erg lastig. Wij geven geen garanties en zeggen altijd dat je voorzichtiger moet rijden. Zout moet namelijk ook in het wegdek gereden worden."
"Op 99 procent van de wegen kan het goed zijn, maar als er op een afrit rijp uit de bomen valt kan het daar toch plaatselijk glad zijn. Daar kun je soms niks tegen doen."
In Scandinavië lukt 't wel
Waarom kunnen ze in Noorwegen of Zweden het hele jaar door rijden en is het bij ons soms glad? Olsthoorn: "Hier gaan we voor zwarte wegen, we willen alle sneeuw of gladheid eraf. In Scandinavische landen blijft de sneeuw als die eenmaal gevallen is vaak een heel seizoen liggen."
"Daar strooien ze zand of split (kleine steentjes) om de sneeuwlaag ruw te maken. Zo hou je grip. In Nederland schommelt de temperatuur te veel. Dan is het weer boven nul, dan weer eronder. Dat maakt het extra lastig. Je bent dan veel vaker bezig op dezelfde stukken weg."
