Op kamers als eerstejaars, of toch nog maar een jaartje thuis om de studieschuld binnen de perken te houden? Steeds meer studenten kiezen voor het laatste, omdat ze nu veel meer moeten lenen. En lekker bij je ouders blijven wonen scheelt nou eenmaal een hoop geld.
Volgens het CBS zet die daling door. Aan het begin van dit studiejaar gingen weer minder jongeren het huis uit. In totaal verhuisden 46.000 jongeren tussen de 17 en 22 naar een andere gemeente. Die daling is in de meeste universiteitssteden te zien en Utrecht spant de kroon.
Zo'n drie maanden geleden spraken we met de thuiswonende studenten Jeroen, Janou en Jurgen. Toen bleek uit onderzoek van het Kenniscentrum Studentenhuisvesting (Kences) ook al dat minder eerstejaars op kamers ging.
Jeroen Breedveld (18) studeert sinds kort in Utrecht en zou daar ook graag op kamers wonen. "Ik ben pas net begonnen, maar ik betaal al zo veel aan boeken en collegegeld, dat ik me het niet meer kan veroorloven ook nog op kamers te gaan", zegt Jeroen.
Ik mis een hoop gezelligheid.
Nu reist hij dus elke dag op en neer tussen zijn ouderlijk huis in Krimpen aan den IJssel en de Hogeschool Utrecht, waar hij medische hulpverlening studeert. "Door het lange reizen houd je ook steeds minder tijd over om serieus te studeren."
"Ik mis een heleboel gezelligheid, en dat is wel jammer", zegt Jeroen. Toch vindt hij het thuis ook niet al te slecht. "Het is best lekker als mammie je eten klaarmaakt en de was kan doen."
Janou Kempkes (19) studeert rechten in Rotterdam en reist iedere dag op en neer vanuit Vlaardingen - van deur tot deur een uur. "Ik krijg wel een aanvullende beurs, maar daarmee kan ik net m'n studie en mijn boeken betalen. Met een kamer zou ik grote schulden opbouwen."
Hoewel Janou naast haar studie werkt, heeft ze daar niet veel aan. "Ik doe vrijwilligerswerk bij de rechtswinkel: ik geef gratis juridische hulp aan mensen die het anders niet kunnen betalen. Heel leuk, maar geld krijg ik er niet voor."
Als ik hier een kamer zou hebben, was ik veel vaker op de borrels te vinden.
Dat ze niet op kamers woont, geeft haar studentenleven een ander tintje. "Ik hou sowieso niet heel erg van uitgaan, maar nu ga ik echt nooit naar feestjes in Rotterdam. Het is 's avonds met alle trams een heel gedoe om naar huis te komen. Als ik hier een kamer zou hebben, was ik vaker te vinden op alle borrels."
De invoering van het leenstelsel maakt op kamers gaan voor Jurgen de Vries (18) voorlopig onbetaalbaar. "Ik studeer rechten in Amsterdam. Daar betaal je gemakkelijk 500 euro voor een kamer. Omdat ik nu alles moet lenen, zou dat aan het einde van m'n studie een schuld opleveren van 24.000 euro, dat vind ik te veel. En dat is alleen nog voor de huur, dus dan ben je er nog niet."
Het enige wat ik nog heb in Heiloo is mijn baan, maar daarvoor wil ik niet hier blijven. Ik ben toe aan iets nieuws.
Het leek er bijna op dat Jurgen zijn ouderlijk huis zou verlaten, maar door geld ging dat niet door. "Toevallig kreeg ik via via een kamer aangeboden op een mooie locatie. Het was een buitenkansje, maar ik moest in no-time beslissen. Ik had nog geen zicht op mijn financiële situatie, dus heb ik het moeten afslaan."
Dus vertoeft Jurgen nog steeds in Heiloo. Iedere dag maakt hij een reis van een uur naar Amsterdam, dat inmiddels zijn hart gestolen heeft. "Het enige wat ik nog heb in Heiloo is mijn baan, maar daarvoor wil ik niet hier blijven. Ik ben toe aan iets nieuws."
En nu leven, later betalen dan? "Ik kan ook volgend jaar nog op kamers. Dat scheelt toch weer in de kosten."