Zijn afstudeerproject heet 'Umi Hashi', wat 'eetstokjes uit de zee' betekent. En dat vat mooi samen waar Yavez Anthonio mee bezig is. Hij maakt chopsticks van plastic uit de oceaan.
Het kwartje viel tijdens het eten van sushi: "Ik nam een stukje, keek naar m'n hand en toen kwam het eureka-moment: ik ga chopsticks maken van afval", zegt Yavez. "Plastic in de zee valt uiteen in hele kleine stukjes, die kunnen weer in vissen terechtkomen, en die vissen eten wij vervolgens weer op. Daar wil ik mensen van bewustmaken."
En dat kan heel goed als je net wat sushi naar binnen zit te werken. "Mensen kunnen denken: oké, plastic kan dus in m'n vis terechtkomen. Maar nu ligt het naast m'n bord en is het iets esthetisch."
Hoe meer plasticsoep, hoe meer chopsticks Yavez kan maken. "Ja, dat klinkt heel krom, maar zo is het wel. Uiteindelijk is natuurlijk het doel om geen plastic meer te vinden, maar de realiteit is natuurlijk dat er nu te veel plastic in het water zit."
Toch is ook niet al het plastic dat in de zee drijft geschikt voor de stokjes. Verschillende soorten plastic hebben verschillende smelttemperaturen en dat werkt niet goed bij het produceren van de stokjes.
Yavez gaat daarom alleen polyethyleen gebruiken, dat zit bijvoorbeeld veel in doppen. "Dat plastic is heel goed te recyclen en is ook heel stevig als je het weer samensmelt. En daarnaast zijn er heel veel kleuren van, waardoor je hele mooie gekleurde stokjes kan maken."
Om aan het plastic te komen, wil hij gaan samenwerken met schoonmaakclubs over de hele wereld. Zelf is hij ook al een aantal keer naar het strand geweest om plastic te verzamelen.
"Het begint bij grote dingen, want die vallen op. Maar hoe dichterbij je komt, hoe kleiner de fragmenten worden. En ik schrok er echt van dat je niet meer kan terug zien wat het eigenlijk is geweest. Die grote flessen en plasticzakken breken uiteindelijk af in hele kleine stukjes."
De chopsticks moeten uiteindelijk in sushi-restaurants terechtkomen waar ze zich bewust zijn van de problemen in de oceanen. "Ik hoop heel erg dat het een symbool wordt. Dat mensen denken: hier moet ik zijn om sushi te eten. En dat er bewustwording uit voortkomt. Dat mensen niet meer zomaar dingen weggooien, dat ze weten dat het in de zee terecht kan komen."