Timo werd geweigerd als patiënt door een GGZ-instelling omdat hij een psychose heeft gehad.

Mag een GGZ-instelling patiënten weigeren vanwege psychose?

Het overkomt patiënten die gevoelig zijn voor psychoses vaak: ze worden geweigerd door een GGZ-instelling voor de behandeling van hun trauma of verslaving. Omdat ze zo'n behandeling niet aan zouden kunnen.

Het is zelfs zo'n principiële zaak dat één patiënt zijn zaak heeft voorgelegd aan het College voor de Rechten van de Mens. Dat moet nu oordelen of er sprake is van discriminatie. Eind deze maand doet het college uitspraak.

Nieuwsuur sprak Timo, de patiënt die de zaak aanspant. In dit filmpje doet hij zijn verhaal:

'Ik wil gewoon geholpen worden'

Het uitsluiten van mensen zoals Timo is aan de orde van de dag, zegt klinisch psycholoog en psychose-specialist Tonnie Staring. Hij schat dat de helft van de 100.000 patiënten die nu voor psychose in behandeling zijn, niet welkom zijn bij behandelingen voor andere problemen, zoals trauma of verslaving. "Mensen met psychosegevoeligheid krijgen verminderd toegang tot goede specialistische zorg. Het is echt een ramp dat het zo loopt in Nederland."

Bert Stavenuiter, directeur van MIND Ypsilon, een organisatie die familie en naasten van mensen met psychische aandoeningen ondersteunt, bevestigt dat beeld. "Dit is een probleem wat we heel vaak horen. Is het eindelijk gelukt om iemand ertoe te bewegen hulp te zoeken, wordt diegene geweigerd omdat er nog sprake is van een ander probleem."

Staring: "Patiënten wordt verteld dat ze te kwetsbaar zijn voor de therapie die geboden wordt, dat groepstherapie te stressvol is voor deze groep. Dat is absoluut niet zo. Ze kunnen de behandeling even goed aan als mensen zonder psychosegevoeligheid. Het is een hele stigmatiserende boodschap."

Snelle behandeling

Een andere reden voor uitsluiting kan zijn dat het makkelijker is om mensen zonder ingewikkelde problematiek te behandelen. "Instellingen kiezen vaak voor de patiënt met maar één behandeling", zegt Stavenuiter. "Die kan je sneller behandelen en sneller resultaat mee boeken zodat je sneller door kunt met de volgende patiënt. Er zit een soort verdienmodel in."

Staring ondersteunde Timo in zijn gang naar het College voor de Rechten van de Mens. De zaak diende in december, eind deze maand volgt de uitspraak. "Ik hoop dat het College oordeelt dat dit discriminatie is, want dat is het in mijn optiek", zegt Staring.

Als het College tot dat oordeel komt, verwacht Staring dat dat impact zal hebben op hoe instellingen hun zorg organiseren. "Dan kunnen ze niet meer standaard als reden opvoeren dat mensen met psychosegevoeligheid niet welkom zijn."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl