De stoep voor het metrostation Maalbeek

'Ik heb een been afgebonden met een sjaal'

Net op het moment van de explosie gisteren reed de Brusselse Tine Gregoor in de buurt van het metrostation Maalbeek. Als arts twijfelde ze geen moment; terwijl iedereen probeerde weg te komen van het station rende Gregoor ernaartoe.

"Het leek wel oorlogsgebied, ik zag mensen met vreselijke verwondingen. Mensen die ledematen misten, mensen met hoofdwonden, ademhalingsproblemen, fracturen."

'Het was totale chaos en ontreddering'

Gregoor kwam als een van de eerste hulpverleners aan. "Op dat moment was er nog maar een ambulance. Ik heb meteen geroepen dat ik dokter ben, en dat mensen hun zakdoeken en kledingstukken moesten afgeven. Ik heb een been afgebonden met een sjaal van iemand."

Veel slachtoffers waren in shock.

Tine Gregoor

Het station mocht ze van de politie niet in. Maar er waren genoeg slachtoffers die naar buiten kwamen. "Eerst kwamen op eigen kracht de lichtgewonden, en later kwamen de zwaargewonde slachtoffers op brancards naar buiten." Het viel Gregoor op hoe kalm de slachtoffers waren. "Veel mensen waren in shock", denkt ze.

Gregoor hielp eerst op straat en later in een geïmproviseerd veldhospitaal in een gebouw van de Europese Commissie. Daar werden tafels en stoelen aan de kant geschoven om slachtoffers neer te leggen.

Hoe lang ze heeft geholpen weet ze niet. "Ik had totaal geen besef van tijd, maar hoorde achteraf dat het een uur of vier moet zijn geweest."

Verbonden

Het viel haar op hoe solidair iedereen met elkaar was rond het station. "Het was in de Europese wijk waar veel verschillende nationaliteiten rondlopen. Maar we voelden ons allemaal verbonden, ongeacht huidskleur, taal of afkomst. Het waren wij allemaal samen tegen de terreur."

Ze hoopt dat de aanslagen niet tot verdeeldheid leiden in Brussel. "Multiculturaliteit is juist de troef van onze stad. We moeten de terroristen niet hun zin geven."

'Ik zat in de metro naar Maalbeek

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl