Liu Bolin maakt onzichtbare zelfportretten. Door nauwkeurige make-up verdwijnt de Chinese kunstenaar bijna volledig in de achtergrond van zijn werken, als kameleonkunst.
Liu (1973) begon met zijn verdwijnfoto's toen de Chinese overheid in 2005 zijn atelier in een leegstaand fabrieksgebouw sloopte. Het was zijn aanklacht tegen het regime, waarvan de burgers net zo goed onzichtbaar konden zijn.
Nieuwsuur zocht de kunstenaar op in Parijs en sprak met hem, terwijl hij in een galerie schietschijven schilderde op 17 mensen.
Bolin werd geboren in Shandong en studeerde kunst aan de universiteit van Peking. Hij is beeldhouwer, fotograaf en artiest en werd beroemd door zijn project 'Hiding in the city', waarbij hij zichzelf onzichtbaar laat maken tegen een achtergrond en zich vervolgens laat fotograferen. Zijn werk wordt wereldwijd tentoongesteld.
Zijn wij misschien allemaal Liu Bolin en lossen ook wij op in een wereld van consumentisme en (machts)politiek?
"Liu Bolin is overal en nergens, een kameleon die tegelijk verschijnt en verdwijnt. Hij lost op in duizend-en-één-decors", zegt schrijver Joost Zwagerman, bewonderaar van Bolin. "Waar is de kunstenaar en waar blijft het individu? Zijn wij misschien allemaal Liu Bolin en lossen ook wij op in een wereld van consumentisme en (machts)politiek?"
Bolin maakte foto's over de hele wereld: Peking, New York, Rome, Venetië, Brussel. De plaatsen en decors waarin hij zichzelf camoufleert, worden een deel van hemzelf, een verlenging van zijn lichaam.
Volgens de Nederlands-Belgische uitgever van de monografie over hem verzet Bolin zich "als kameleon tegen censuur en maakt hij zich vrolijk over de grootstedelijke kanten van onze moderne samenleving". Subtiele kritiek op het China van nu en de consumptiemaatschappij.