80 minuten turen naar Titanic: beelden ontdekking wrak openbaar

"Het eerste wat ik uit de duisternis zag opdoemen was een enorme muur van staal met klinknagels, die dertig meter boven ons uittorende. Ik keek niet neer op Titanic, ik keek ertegenop. Niets was er klein aan."

Robbert Ballard kan zich nog levendig herinneren hoe hij in 1986 de gedoemde oceaanstomer ontdekte. Van die eerste reizen naar het wrak is nu ruim 80 minuten aan videobeelden vrijgegeven. Ze zijn gemaakt met de bemande duikboot van Ballard en een kleinere, op afstand bestuurbare onderwatersonde die het wrak in kon gaan.

Op de beelden is de boeg van het schip duidelijk te herkennen. Bij een panoramische tocht langs het wrak is goed te zien hoeveel schade het zinken aanrichtte: luiken zijn open geduwd door de kracht van het water, de brug werd weggevaagd, geen enkele van de vier trotse schoorstenen bleef overeind. Ergens anders bungelt een nog relatief ongeschonden kristallen kroonluchter.

Bekijk hier enkele van de vrijgegeven beelden:

De Titanic verging in de vroege uren van 15 april 1912 op zijn eerste reis van Southampton naar New York. Van de ruim 2200 mensen aan boord kwamen er meer dan 1500 om het leven. Decennialang was onduidelijk waar precies het wrak op de kilometersdiepe oceaanbodem terecht was gekomen.

Ballard ontdekte de Titanic in september 1985. Deze beelden zijn van elf maanden later, toen hij zelf voor het eerst kon afdalen naar het wrak. Veel van het materiaal is niet eerder getoond aan het publiek. Het wordt nu vrijgegeven ter ere van de 25e verjaardag van de film die regisseur James Cameron over de ramp maakte.

Babyschoen

In een gesprek met persbureau AP vertelt Ballard dat de eerste afdaling diepe indruk op hem maakte, hoewel de duikboot door een defect maar enkele minuten kon blijven. "Toen we weer naar de oppervlakte gingen, ontwaarden we de patrijspoorten. Het was alsof er mensen naar ons keken. Spookachtig."

Menselijke resten werden nooit teruggevonden, maar de sporen die de slachtoffers wel hadden nagelaten bleven Ballard bij. "Je zagen paren schoenen liggen van mensen die waren omgekomen. Als grafstenen op de zeebodem. Ook eentje van een moeder met babyschoentjes. Een indrukwekkend beeld."

"Ik denk dat iedereen zich afvraagt: wat had ik gedaan? Zou ik alles hebben gedaan om mijn leven te redden? Of zou ik net als de ontwerper van de Titanic, Thomas Andrews, mijn reddingsvest aan een vrouwelijke passagier hebben gegeven en in de salon zijn blijven zitten terwijl het schip zonk? Alle aspecten van de menselijke aard speelden hier een rol."

Bekijk hier de hele vrijgegeven video: