Arbeiders uit Gaza blij met werk in Israël, maar hun vergunning is onzeker

Het staakt-het-vuren tussen Israël en de Islamitische Jihad houdt nu ruim een week stand. De dagenlange bombardementen leidden tot veel onzekerheid in Gaza, bijvoorbeeld voor de arbeiders die geregeld de streng bewaakte grens passeren om in Israël te werken.

Wie een vergunning krijgt om in Israël te mogen werken, kan zijn geluk niet op. De meesten werken in de landbouw of de bouw. Het is zwaar werk, maar de lonen zijn een stuk hoger dan in Gaza. Toch brengt het ook veel onzekerheid met zich mee.

Miriam Marmur vindt dat problematisch. Zij werkt voor Gisha, een Israëlische organisatie die zich inzet voor bewegingsvrijheid van Palestijnen uit Gaza. "Het Israëlische beleid heeft in Gaza tot economische wanhoop geleid. Vervolgens wordt deze wanhoop gebruikt om Gazanen hier aan het werk te zetten. Want uiteindelijk beslist Israël hoeveel vergunningen er worden uitgeven en wanneer die worden ingetrokken."

Win-win situatie?

Er werken zo'n 80.000 Palestijnen voor Israëlische bouwbedrijven. De meeste wonen op de Westelijke Jordaanoever, tien procent komt uit Gaza. De directeur van de Israëlische bouwvereniging is er trots op. Hij ziet het heel anders dan Marmur: "Palestijnse arbeiders aannemen, is een win-win situatie", zegt Raul Sarugo. "Als Palestijnen hier aan het werk zijn, hebben ze geen tijd zich met terrorisme bezig te houden. Daarnaast krijgen ze een goed inkomen en doen het werk dat Israëliërs zelf niet willen doen."

Zo simpel is het volgens stichting Gisha niet. "Decennia van bewegingsbeperkingen en vijftien jaar bijna algehele afsluiting hebben de lokale economie in Gaza de das om gedaan. Mensen zijn dus blij om in Israël te mogen werken, maar het gevolg is dat Israël het niet als zijn plicht ziet om de rechten en belangen van de Palestijnen te beschermen."

Het leven van een arbeider

Een van die arbeiders is Nasser Abu Jarad. De bouwvakker werkt onder meer in Israël om zijn twintig kleinkinderen te kunnen ondersteunen. Elke keer is het weer spannend of zijn papieren worden vernieuwd.

Vijf dagen in de week werkt hij in Israël aan bouwprojecten in de buurt van Tel Aviv. Na zijn werkdagen verblijft hij met andere arbeiders in speciale appartementen. Als zijn werkweek erop zit, gaat hij voor het weekend weer terug naar Gaza.

Voor de bombardementen op Gaza van vorige week gaf Abu Jarad de NOS een kijkje in zijn leven. Hij was het weekend thuis, en bracht het door met zijn kinderen en kleinkinderen:

Begin 2021 breidde Israël het aantal vergunningen uit. Dat heeft het aantal arbeiders uit Gaza flink doen stijgen. Om de zoveel tijd stelt Israël een nieuwe quotum op voor het aantal vergunningen. Dit hangt vaak samen met de politieke situatie. Volgens Marmur wordt dat quotum ook bijna nooit gehaald.

Momenteel zouden er zo'n honderdduizend aanvragen lopen voor een werkvergunning. De verwachting is dat maar een fractie daadwerkelijk een vergunning krijgt. "Iedereen die voor ons wil werken, moet 25 jaar zijn of ouder en getrouwd", vertelt Sarugo van de bouwvereniging. "De persoon zelf en zijn omgeving worden door het Israëlische leger nagetrokken."

Hij snapt dat de procedure streng is, maar voor zijn sector zijn de arbeiders van groot belang. "Als de Israëlische overheid het aantal vergunningen afschaalt, duurt het voor ons langer om bouwprojecten af te krijgen."

Je zou denken dat de economie in Gaza ook een boost krijgt door het geld dat de arbeiders in Israël verdienen. Maar dat is volgens stichting Gisha niet zo. "Dat komt doordat het Israëlische vergunningenbeleid zo inconsequent en bureaucratisch is", legt Marmur uit. "We zien dat zelfs mensen die een vergunning hebben vanwege die onzekerheid hun hand op de knip houden."

Vredesproces

Sarugo denkt dat het voor het vredesproces goed is om Palestijnen in Israël aan het werk te zetten. "Het brengt de twee kanten samen. Ik denk dat als er vrede komt, Israëlische bedrijven ook in Gaza zullen investeren. Dat we nu al samenwerken, is een mooi vooruitzicht voor de toekomst."

Maar volgens Marmur zal er geen vrede zijn zolang Israël zichzelf niet verplicht om ook de mensenrechten van Palestijnen te beschermen. "Ondertussen worden de vergunningen gebruikt als chantagemiddel. Na de raketaanvallen op Israël kunnen ze allemaal worden ingetrokken om zo de inwoners van Gaza collectief te straffen."