Geraakt door de fans, is Flemming in geladen sfeer bij Fortuna op zijn best
Het past wel bij Zian Flemming, de confrontatie aangaan met supporters die de matige prestaties van Fortuna Sittard maar niet kunnen verkroppen. Even elkaar recht in de ogen kijken, om elkaar eens goed de waarheid te vertellen.
"Ik voel me zeker verantwoordelijk voor de huidige situatie. Als we er niet inblijven, zou ik mezelf dat verwijten", zegt Flemming. "Ik vond zo'n gesprek eigenlijk wel een goede ervaring."
Hoewel alle aanwezigen de gelegenheid aangrepen om hun hart te luchten, verliep het onderonsje verder vriendelijk. Directeur Ivo Pfennings, trainer Sjors Ultee en enkele spelers waren verder aangeschoven om de bezorgde fans van repliek te dienen. Fortuna staat vijftiende, koorddansend op de degradatiestreep.
En dat met jongens als Flemming en Mats Seuntjens in de ploeg, beiden begeerd door grote clubs.
"Ik had vorig jaar naar Empoli gekund in de Serie A. En afgelopen winter naar clubs uit het Engelse Championship. Maar Fortuna wilde de ploeg bij elkaar houden", vertelt de 23-jarige aanvaller. "Het is wel mijn bedoeling om een stap te maken, maar eerst wil ik dit team helpen om in de eredivisie te blijven."
Geraakt door de fans
Flemming is geraakt door de supporters, die er in coronatijd lang niet mochten zijn. "Later zag je ze wel weer zitten in het stadion, maar bleef het toch afstandelijk."
Vier seizoenen geleden maakte Flemming deel uit van de talenten bij Jong Ajax, die kampioen werden in de eerste divisie.
Van dat team heeft Noussair Mazraoui inmiddels de Europese topclubs voor het uitzoeken. Azor Matusiwa (Stade Rennais) en Jurgen Ekkelenkamp (Hertha BSC) pikken hun minuten mee in de grote competities. En dat geldt ook voor Mitchel Bakker (Bayer Leverkusen), die zelfs al eens op de bank zat tijdens een Champions League-finale.
De weg van Flemming ging van Zwolle naar Sittard, met een uitstapje naar Nijmegen.
Deze route past wel bij me, ik ben tevreden zoals het gegaan is.
"Ik ben in drie jaar al vier keer verhuisd. Maar eigenlijk heeft dat ook wel weer wat", zegt Flemming, mentaal al flink op de proef gesteld in zijn eerste jaren als prof. "Deze route past wel bij me, ik ben tevreden zoals het gegaan is."
Met het postuur en de kracht van een centrale verdediger is Flemming de man die al vaak op de juiste plek stond om Fortuna Sittard met belangrijke treffers een morele opsteker te bezorgen. Een voortrekkersrol die hij ook de komende weken van zichzelf verwacht. "Wat dat betreft kijk ik alleen naar mezelf als je me vraagt wat er beter moet."
Het team bracht volgens hem te weinig, maar met wat winterse versterkingen ging het beter. Ook Flemming ging na een valse start met een schorsing en een blessure weer scoren, zeven keer inmiddels. Maar de situatie blijft penibel. "Stiekem heeft dat ook wel iets moois. Als je in het stadion komt, dan voel je die geladen sfeer. Daar haal ik energie uit."
En dat geeft ook weer wat smoel aan Fortuna, de club die na de terugkeer in de eredivisie spelers uit alle windstreken haalde om met een beperkt budget te overleven op het hoogste niveau. Maar inmiddels weer een Nederlands gezicht heeft.
Flemming had er qua karakter zelfs eentje uit de geroemde jeugdopleiding kunnen zijn. Een doorzetter, technisch beter dan hij in eerste instantie lijkt.
Man met een boodschap
Flemming was ook de speler die na een doelpunt tegen AZ ineens een briefje uit zijn sok haalde, om mede namens zijn broertje het belang van sporten in coronatijd te benadrukken. Nu werpt hij zich graag op als boodschapper van de achterban.
"Vanuit de club was die ontmoeting goed georganiseerd, met de insteek hoe we elkaar uit deze situatie kunnen helpen. Het is op een heel goede manier verlopen", vertelt hij trots. "Ik heb die binding met de supporters weer kunnen voelen. De saamhorigheid. Mij heeft het echt wat gebracht, wat ik zeker merkte toen ik een paar dagen later mijn doelpunt tegen FC Utrecht met ze kon vieren."
Van de komende vijf duels speelt Fortuna er vier thuis. "Het voelt nog niet als alles-of-niets tegen Sparta. Maar het zou wel een wedstrijd kunnen zijn, die aan het eind van de rit het verschil kan maken."
Als Flemming scoort, is het alsof Popeye een blik spinazie opentrekt. Meteen dat vertrouwen uitstralen dat hij als sterkste uit die verdoemde degradatiestrijd komt. Even trots die borst vooruit steken en met twee gebalde vuisten de spierballen aanspannen.
En als deze klus geklaard is, wacht hij verheugd op de volgende missie waarin hij zich kan vastbijten. "Ik sta overal voor open, zoals altijd."
