NOS Schaatsen

Otterspeer vervult zijn levensdoel: 'Project gouden medaille is gestart'

Een jongensdroom voor een oude man. Die uitspraak van Hein Otterspeer was misschien wel de mooiste van het olympisch kwalificatietoernooi onlangs in Thialf. Hij plaatste zich als 33-jarige voor het eerst voor de Spelen met een rit van een kilometer die zijn leven veranderde. Dat vertelt hij in de nieuwste aflevering van de NOS Olympische podcast.

Otterspeer: "Je begint het seizoen met andere wedstrijden. Maar in je achterhoofd heb je altijd wel: het is belangrijk dat je nu goed bent, maar het OKT, daar draait het om. Als dat niet goed gaat, dan is je seizoen over, dan is je levensdoel niet compleet. Levensdoel is een heftige term, maar het is het wel."

"Ik stond voor die 1.000 meter in de lift naar de baan toe. Ik was alleen. Ik keek mezelf in de ogen en dacht: ik heb alles afgevinkt wat ik wilde doen, ik heb er duizend procent aan gedaan, ik kan mezelf niets verwijten. De lift ging open. En zo ging ik er in. Ik kon door mijn liesblessure geen oefenstartje doen. Maar alles was goed, ik had oprecht geen honderdste sneller gekund."

Otterspeer wist zich niet te kwalificeren voor de Spelen van 2014 en 2018. Dat zorgde voor extra druk bij het OKT. En voor de 1.000 meter viel hij ook nog eens op de 500 meter. Maar hij liet zich niet van de wijs brengen.

"Ik was er zo ziek van. Dat schiet dus ook door je hoofd na die 500. Wat ga ik zeggen? Wat ga ik doen als het niet lukt? Hoe ga ik me verantwoorden naar de wereld, naar mezelf, naar mijn familie als zij zien dat het niet gelukt is. Ik heb mezelf voor mijn wang geslagen en gezegd: waar ben je nou mee bezig? Je bent gewoon in goede doen."

Maar hij haalde Peking. Eindelijk naar de Spelen. "Die olympische ringen vielen tot nu toe tegen. Toen ik me niet geplaatst had, kon ik ook echt niet naar de races kijken. Uiteindelijk zit je jezelf thuis half snikkend voor de buis op te vreten. Je wilt het ergens niet zien, maar ook weer wel. Ik heb toen wel gedacht: ik had daar ook kunnen zijn."

Hein Otterspeer in gesprek met Henry Schut

Dat is nu allemaal anders. "Ik ga het ontdekken. Het begint met een kledingpakket, je bent onderdeel van een Nederlandse equipe, van een chef de mission, waar ik dus gisteren contact mee heb gehad. Carl Verheijen feliciteerde me en zei dat hij trots was. Ik had hem in oktober al eens gesproken, maar toen dacht ik: het is allemaal leuk, maar ik moet me eerst plaatsen."

Wüst als voorbeeld

De olympische debutant leerde veel van de succesvolste Nederlandse olympiër, Ireen Wüst. Ze zijn dit jaar voor het eerst teamgenoten. "Ik heb zo veel respect voor haar. Hoe zij haar sport beleeft, ze leeft zo in het nu, zij geniet ervan. Ze is met haar laatste jaar bezig. Als je ziet hoe zij acteert, niemand haalt haar van de wijs. Als zij naar de start geroepen wordt, gaat er een focusmodus aan, en rijdt ze de straatstenen uit de straat."

En dan de komende weken richting Peking, hoe gaat dat verder? Otterspeer maakt het ook maar meteen duidelijk: "Project gouden medaille is nu gestart."

Deel artikel:

Advertentie via Ster.nl