Als één van de eerste landen ter wereld sloot Australië de internationale grenzen. Dat moest corona buiten de deur houden. Voor backpackers, migranten en tijdelijke bewoners is er ook geen financiële hulp in moeilijke tijden, terwijl het land ze economisch gezien eigenlijk niet kan missen.
Premier Scott Morrison aarzelde in april geen moment om tijdelijke migranten terug te sturen naar hun land van herkomst. "In goede tijden is het prachtig om hier bezoekers te hebben. Maar nu is het tijd om naar huis te gaan. Terug naar je eigen land, waar je de hulp kunt krijgen die je nodig hebt. Australië zorgt voor Australiërs", zei hij.
Boeren kunnen niet alles oogsten
Het strenge grens- en visumbeleid levert Australië echter economische problemen op, voor zowel tijdelijke inwoners als voor de Australiërs zelf. De buitenlanders doen werk dat Australiërs niet kunnen of willen doen; ze werken in keukens of plukken groenten en fruit op de boerderijen. En hun uitgaven zijn weer goed voor de economie.
Boeren hebben nu onvoldoende mankracht om te oogsten, vertelt Guy Gaeta. Hij is kersenboer en voorzitter van de Vereniging van Boeren in de deelstaat New South Wales. "Je kunt misschien de helft van het fruit plukken. De rest zie je wegrotten. Dat ga je merken aan de prijzen in de supermarkt."
Ongeveer 15 procent van alle arbeidskrachten in Australië werkt op een tijdelijk visum, schat hoogleraar immigratierecht Mary Crock. "Met dat enorme aandeel zijn ze van groot belang voor ons bruto binnenlands product", zegt ze.
Toch zijn tijdelijke visumhouders de eersten die hun baan verliezen in de coronacrisis. Werkgevers krijgen alleen overheidssubsidies voor staatsburgers of permanente visumhouders, dus loont het niet om tijdelijke inwoners in het personeelsbestand op te nemen. Eenmaal zonder baan kunnen deze tijdelijke gasten geen aanspraak maken op belastingkortingen of uitkeringen.
Ook de Duitse Natascha Winkler en haar man zijn in de problemen gekomen. Ze heeft al 32 sollicitaties verstuurd, maar zicht op een baan is er niet. "Ik betaal al jaren belasting en premies, maar nu krijg ik niets."
Een derde van alle mensen die in Australië wonen, is daar niet geboren. Australië heeft als gastland een morele verplichting naar deze mensen, vindt hoogleraar Crock. "Arbeidsmigranten krijgen nu harde klappen. Ze worden ontslagen en hebben geen recht op de voorzieningen. We behandelen ze onethisch."
Crock vindt het ook niet in het landsbelang van Australië. "We zijn afhankelijk van deze mensen. Van hun gezondheid en hun vermogen bij te dragen aan onze economie."
Waardevolle exportproducten
Verhuizen is de enige overgebleven optie voor velen. Ondertussen komen er geen nieuwe mensen meer binnen. Daardoor ontstaan grote tekorten op de Australische begroting. Met name internationale studenten, waarvan er nu duizenden overleven op voedselpakketten, zijn een belangrijke bron van inkomsten voor de overheid.
Zij betalen tienduizenden dollars voor hun studie in Australië. De onderwijssector verdiende zo'n 23 miljard euro aan internationale studenten, blijkt uit de laatste cijfers. Daarmee staat de sector in de top-3 van meest waardevolle exportproducten van Australië.
Sinds corona kwamen 99 procent minder nieuwe internationale studenten naar Australië. Met het nieuwe grensbeleid heeft de regering zichzelf en zijn inwoners inmiddels in een hachelijke situatie gebracht.
