Op de Ring in 'het Siberië van Duitsland' hangen verrassingen in de lucht
Voor het eerst sinds 2013 is er weer een grand prix op de Nürburgring. Twee derde van het deelnemersveld rijdt er voor het eerst met een Formule 1-auto, maar voor René de Boer heeft het circuit in de Eifel geen geheimen.
De in Duitsland woonachtige Nederlander is freelance autosportjournalist en pr-functionaris in de mondiale autosport. Hij maakt deel uit van het persteam van het Duits toerwagenkampioenschap DTM en heeft in die hoedanigheid vaak op de Nürburgring gewerkt. Hij is er al 25 jaar kind aan huis.
De Nürburgring heeft een roemruchte autosporthistorie, maar de grand prix is op een modern Formule 1-circuit. Hoe typeert u de baan?
"Je moet de Nürburgring beschouwen als een complex met twee circuits: de 'Nordschleife' en het grand prix-circuit dat sinds de jaren tachtig bestaat, een normale baan zoals je die overal ter wereld kunt vinden, met uitloopstroken en grindbakken. Leuk, maar niet uitdagend. Niets bijzonders. Het ligt in een afgelegen, vrij onherbergzaam en heuvelachtig gebied."
"De Nordschleife is legendarisch. Een kronkelend circuit van dik twintig kilometer, honderd jaar geleden aangelegd als werkgelegenheidsproject. Met 73 bochten en enorme hoogteverschillen. Er zijn veel dodelijke ongelukken gebeurd. Een van de slachtoffers was de 'racende jonkheer' Carel Godin de Beaufort. De crash van Niki Lauda in 1976 staat ook bij iedereen op het netvlies."
Waarom beschouwen veel coureurs de Nordschleife als het mooiste circuit ter wereld?
"Vanwege de moeilijkheidsgraad. Het is spannend, moeilijk en levensgevaarlijk. Je hebt honderden rondjes nodig om de bochten onder de knie te krijgen en dat spreekt tot de verbeelding."
"Je kunt hier tegen betaling ook een rondje met je eigen auto rijden. Ook dat is link. Veel automobilisten gaan zich dan opeens als coureur gedragen, zonder dat ze over de wagenbeheersing beschikken die daarbij hoort. Dat gaat best vaak mis."
Er zijn nog steeds races op de Nordschleife. De organisatie droomt al van een Formule 1-race. Kan dat?
"Onlangs was er nog een 24-uursrace. Een bijzonder evenement, maar de snelste Le Mans-auto's mogen daar niet aan meedoen. Veel te gevaarlijk. De organisatie doet van alles om het circuit veiliger te maken, de rondetijden te drukken en te voorkomen dat auto's in het struweel belanden. Maar een grand prix op de Nordschleife zie ik niet gebeuren."
"Theoretisch kan het als je een aantal oneffenheden en steile wanden aanpast, maar twintig auto's op een circuit van twintig kilometer betekent dat je er elke minuut een paar langs ziet komen. Het is spectaculair om hier in een Formule 1-auto te rijden, maar of het spannende races oplevert, betwijfel ik."
In september werkte u hier twee weekenden op rij met publiek. Beviel dat?
"Er werden bij de DTM-races dagelijks 2.500 mensen toegelaten, maar het was sfeerloos. Normaal is dit toerwagenkampioenschap laagdrempelig. Fans mogen bijna overal komen en er zijn activiteiten, zoals ontmoetingen met coureurs. Nu niet. Bezoekers kregen een parkeerplaats en moesten rechtstreeks naar hun tribuneplek lopen. Verder mochten ze niets."
"Het was erg steriel en eng. Je kwam niemand tegen, kon niet samen koffie drinken. Het sociale aspect was weg. De Formule 1 is nog afstandelijker. Het is een circus dat neerstrijkt, zijn kunstje doet en weer vertrekt."
Dit weekend zijn duizenden Formule 1-fans welkom, terwijl het aantal coronabesmettingen sterk stijgt. Is dat veilig?
"Ik denk het wel. Het terrein is zo gigantisch dat je een stroom mensen makkelijk in goede banen kunt leiden. Het circuit is uitgestrekt, er zijn veel zitplaatsen en anderhalve meter afstand houden kan prima. De Bundesliga voetbalt ook met acht- tot twaalfduizend supporters per stadion."
Dat de Formule 1 terug is in Duitsland, is verrassend. De populariteit van de sport is immers tanende.
"Dat de Formule 1 zou terugkeren, was niet voorzien. Het was over en uit. Maar de Formule 1-leiding zocht vanwege corona circuits in Europa waar een race kon worden gehouden. De Nürburgring voldeed aan de voorwaarden. Een buitenkans. Er is normaal gesproken geen partij te vinden die hier een Formule 1-race wil organiseren. De kans om rendabel te draaien is nihil. Ook Hockenheim is financieel op sterven na dood."
"De tijd van Michael Schumacher komt nooit meer terug. Hij was de eerste Duitser die zo groot werd in deze sport, vergelijkbaar met wat Max Verstappen nu in Nederland aanricht. Het is Sebastian Vettel ondanks vier wereldtitels nooit gelukt uit die schaduw te komen."
Hoe kan het dat het circus is neergestreken in de Eifel? De Ring was toch zo goed als kopje-onder?
"Ja, er is hier het nodige gebeurd. De vorige directeur kwam pakweg vijftien jaar geleden met een megalomaan plan op de proppen. Een enorm pretpark inclusief een achtbaan die sneller zou moeten gaan dan een Formule 1-auto. Die is aangelegd, maar heeft nooit gereden. Te gevaarlijk. Ze kregen het technisch niet voor elkaar."
"Er is ook een enorme amusementshal die meestal leegstaat. De Ringboulevard waarvan ze droomden dat autofabrikanten er luxe showrooms zouden inrichten, kwam ook niet van de grond. Het is voor de vorm opgevuld met auto's van raceteams. Anders ziet het er zo armoedig uit."
"Uiteindelijk liep het stuk op dubieuze, schimmige geldstromen. De exploitatiemaatschappij ging failliet. Dat de Formule 1 hier nu is, komt door een Rus die met zijn investeringsvehikel de boel heeft gekocht. De Ring is behouden, maar hing lang aan een zijden draad."
Sebastian Vettel omschrijft de Eifel als het Siberië van Duitsland. Gaat het spoken tijdens de grand prix?
"Het is een mooie, passende vergelijking. Het weer kan hier snel omslaan. Zonneschijn, mist, regen, hagel, sneeuw, afgebroken races: ik heb het hier allemaal meegemaakt. Verrassingen hangen altijd in de lucht. Dat maakt de Ring spannend."
