De paarden van vulkaan Taal worden een week later niet vergeten

Een laatste keer borstelt Orlan Villacampo zijn paard. Nog altijd zitten er asdeeltjes in de witte vacht van het dier, dat tot voor kort onmisbaar was voor de 39-jarige Filipino.

Villacampo was gids bij de vulkaan Taal, op zijn paard begeleidde hij bezoekers langs de kraters van de toeristische trekpleister. Maar sinds de vulkaan eerder deze maand tot uitbarsting kwam, is hij werkloos. Het paard dat hij vorige week redde van het eiland, gaat nu naar een opkoper.

"Het is moeilijk voor me om mijn paard te laten gaan, want dit was mijn belangrijkste bron van inkomsten", legt de gevluchte Villacampo uit. "Maar als ik hem nu verkoop verdient mijn familie er nog iets aan."

Met pijn in het hart hielp Villacampo zijn paard inladen:

Er waren ongeveer 3000 paarden in de omgeving van de vulkaan, die op een eiland in een meer ligt. Veel dieren zijn achtergebleven toen de bewoners van het eiland geëvacueerd moesten worden.

Hoewel het verboden was, zijn sommige Filipino's de afgelopen dagen teruggekeerd naar het eiland om hun dieren te redden. Omdat de vulkanische activiteit iets was afgenomen, durfden ze het risico te nemen. Met boten konden ze verschillende dieren mee terugnemen, naast paarden ook honden en wat vogels.

"Mijn paarden hinnikten toen ze mij zagen", zei 23-jarige Manolito Malaluan, die de oversteek waagde. "Ze waren blij dat ik was teruggekomen."

De dieren werden afgelopen donderdag in veiligheid gebracht:

Hoewel dierbeschermingsorganisatie PETA nog altijd hoopt meer dieren te kunnen redden, weigeren de autoriteiten toestemming te geven. Niet alleen is het risico op een grote uitbarsting te groot, de as die het eiland bedekt is giftig.

Zelfs als er geen grote eruptie volgt zal het leven van gidsen als Villacampo en Malaluan voorgoed veranderen: de regering wil wonen op het eiland definitief verbieden. Dat werd oogluikend toegestaan, maar om ongelukken te voorkomen moeten 6000 gezinnen uit vier dorpen in de buurt naar elders worden verhuisd.

Villacampo is blij dat hij nog wat geld kon beuren voor zijn paard. "Ik neem genoegen met de prijs. Liever dit dan dat ze waren doodgegaan op het vulkaaneiland."