Gestopte Davis even terug op Hollands ijs: 'Altijd blij hier te zijn'

Na de Olympische Spelen van Pyeongchang verdween hij ineens van het schaatstoneel. Een groots afscheid kwam er nooit en de vraag of hij daadwerkelijk gestopt was, bleef lang onbeantwoord.

Dit seizoen staat de 37-jarige Shani Davis weer op het ijs, maar niet meer als topschaatser. De wereldkampioen sprint, wereldkampioen allround en tweevoudig olympisch kampioen heeft zijn carrière beëindigd.

'Ik kan niet blijven vechten'

"Ja, ja, dat is wel zo", zegt Davis nog enigszins aarzelend, maar er is weinig reden tot twijfel. Davis is in dienst getreden van de Chinese schaatsbond en trekt nu als coach van de junioren de wereld rond. Afgelopen weekeinde was hij in Enschede bij een wereldbeker.

"Het is vreemd om zelf niet meer te schaatsen, maar het is eigenlijk heel leuk om coach te zijn."

Na een zevende plaats op de olympische 1.000 meter in februari 2018 vond Davis het genoeg geweest. "Ik heb een lange carrière gehad en wilde andere dingen doen. Ik deed alles binnen een paar weken en toen verveelde ik me."

"Even dacht ik eraan weer te gaan schaatsen, maar het is heel moeilijk als je zo weinig steun krijgt als ik. Ik kan niet blijven vechten en sta achter mijn besluit."

Davis werd voor zijn gevoel steevast tegengewerkt door de Amerikaanse bond, hij voelde onvoldoende steun en trok jarenlang zijn eigen plan. "Wat ik heb gedaan, zou niemand moeten doen onder mijn omstandigheden."

Bekijk hieronder in de carrousel een greep uit de erelijst van Davis:

De erelijst van Davis is veel te indrukwekkend voor een schaatser die nooit een officieel afscheid heeft gehad. De man uit Chicago werd in 2004 en 2005 wereldkampioen allround en voegde daar in 2009 de wereldtitel sprint aan toe.

Daarmee behoort Davis tot de enige twee schaatsers in de geschiedenis - samen met Eric Heiden - die zich zowel in het allrounden als sprinten tot 's werelds beste heeft laten kronen.

Op de 1.000 meter werd hij twee keer olympisch kampioen en bij de WK afstanden pakte hij acht gouden medailles. "Ik was in staat om als Amerikaan de beste schaatser van de wereld te worden, daar ben ik heel trots op. Van kinds af aan wilde ik de snelste schaatser worden en dat is gelukt."

Terugdenkend aan zijn mooiste race noemt Davis niet zijn olympische successen, maar zijn wereldtitel in 2015 in Heerenveen, het enige grote succes in Nederland.

Foto's in de tunnel

"Elke dag liep je daar de trap af en zag je de wand met kampioenen", zegt Davis, daarmee wijzend op de fotowand in de tunnel tussen de kleedkamers en het middenterrein, waarop voor de verbouwing in 2016 alle schaatskampioenen van Thialf te zien waren.

"Ik was al een kampioen, maar niet in Thialf, maar bij de allerlaatste kans voor mij om dat te worden, lukte het. Maar tegenwoordig hangen ze je foto niet meer in die tunnel."

Bekijk hier de wereldtitel van Davis in Thialf:

Een warme band met Heerenveen en Nederland heeft Davis altijd gevoeld. "Ik ben altijd blij hier te zijn. Als Amerikaan kreeg ik het respect alsof ik een Nederlander was. Ik ben hier lang niet geweest, maar de mensen zijn nog altijd enthousiast als ze me zien. Dat doet me goed."

Van shorttrack naar langebaan

Met de junioren komt Davis dit seizoen niet in Thialf, maar hij acht de kans groot dat hij actief blijft als trainer de komende jaren. "Ik train nu de Chinese junioren die van het shorttrack naar de langebaan overstappen. Dat heb ik ook gedaan, dus ze vonden mij daar goed bij passen."

Nog altijd voelt Davis zich thuis in de schaatssport. "Ik zit meer dan 25 jaar in deze wereld en het is mooi om erbij betrokken te blijven. Ik voel me gewaardeerd als ik zie hoe die jongens beter worden. Zoals ik me omhoog gewerkt heb als schaatser, wil ik dat ook als coach gaan doen."