Puur en voor niemand opzij, zo leeft Van Schoonhoven in FC Utrecht-harten voort
De boel op scherp zetten, dat was aan Henny van Schoonhoven wel besteed. Tot op de dag van vandaag wordt in de Domstad met weemoed aan deze beresterke verdediger teruggedacht, die precies tien jaar geleden overleed.
Het was eind jaren negentig dat deze rasechte Utrechter op relatief late leeftijd een kans kreeg in het betaald voetbal, bijna 28 was 'Henny de Tank' op dat moment. Al jaren gevreesd op de amateurvelden. En die reputatie nam hij mee naar het betaald voetbal. Zo liet Ronaldo zich uit voorzorg wisselen toen hij bij zijn debuut voor PSV vriendschappelijk tegen Van Schoonhoven speelde.
Het waren tevens de jaren van The Jerry Springer Show, een Amerikaans praatprogramma waarin vooral de zelfbeheersing van de gasten op de proef werd gesteld. Als het opzwepende "Jer-ry, Jer-ry, Jer-ry" werd ingezet, vielen er vaak rake klappen.
In de Galgenwaard werd dat verbasterd tot "Hen-ny, Hen-ny, Hen-ny". In de speelminuten die Van Schoonhoven kreeg, voegde hij immer de daad bij het woord. De Bunnik Side, verzamelplek voor de harde kern van FC Utrecht, had een nieuwe held. Met hem konden de fanatiekste supporters zich vereenzelvigen. Zijn naam werd nog vele jaren nadat hij vertrokken was gescandeerd.
Opdonder van jewelste
"Hij zocht de grenzen op. En ging soms daaroverheen. Ik kan me nog wel een vriendschappelijke wedstrijd herinneren", zegt voormalig ploeggenoot Jean-Paul de Jong.
Dat was tegen Real Zaragoza, met een provocerende Juan Esnaider in de spits. Van Schoonhoven waarschuwde twee keer, waarna de Argentijn in het derde duel een opdonder van jewelste kreeg. De Utrechter kreeg rood, maar ging onder luid gejuich van het veld.
"Henny was een echte Utrechtse jongen. Ging voor niemand opzij en keek tegen niemand op", weet zijn toenmalige trainer Mark Wotte nog, die even diep in zijn geheugen moet graven. "Zijn karakter was doorslaggevend om hem te contracteren. Hoofdscout Nol de Ruiter mocht hem ook graag."
"Ik kan me wel voorstellen dat Mark zich nu even niet meer alles herinnert", lacht Ton du Chatinier, die Van Schoonhoven bij Elinkwijk een tijd onder zijn hoede had.
"Mark vroeg de groep eens wat de oorzaak was van een aantal nederlagen, waarna Henny het woord nam. 'Dat ben jij', zei hij, 'ik denk dat je beter je kastje maar kunt leegmaken en opdonderen'. Henny zei altijd waar het op stond."
Dan begint er ook bij Wotte iets te dagen, maar hij wil het voorval wel iets nuanceren. "Ik weet dat ik mijn positie ter discussie stelde aan het begin van een kleedkamergesprek met de selectie. Ik was daarna zeker niet rancuneus naar hem."
Kort door de bocht
"Iedereen schoot in de lach, maar daarna werd wel de crisis op serieuze toon besproken. Henny was weleens kort door de bocht in zijn reacties, dat had ook weer zijn charme. Later zei hij tegen me: 'Zo gaat dat toch in het betaald voetbal, na vier verloren potjes?' En dat terwijl hij zelf net kwam kijken."
Zowel Wotte als Van Schoonhoven hield het niet lang vol bij Utrecht, al kwam de verdediger nog tot een respectabel aantal van vijftien basisplaatsen in anderhalf seizoen. ADO Den Haag en Cambuur gunden hem daarna een vervolg in het profvoetbal, maar uiteindelijk keerde hij terug in het amateurvoetbal, bij het Elinkwijk van Du Chatinier.
"Keihard in het veld. Daarbuiten een heel gevoelige jongen", zegt Du Chatinier. "Ik herkende veel van mezelf in hem als voetballer, maar hij was nog wat meedogenlozer. Gelukkig was er in die tijd nog geen VAR, anders hadden we erg weinig wedstrijden gespeeld."
Hard maar fair
Wotte: "Op trainingen was hij ook hard maar fair. Alleen als hij de bal verspeelde, ging hij door roeien en ruiten. Jonkies van toen als Dirk Kuijt, Jordy Zuidam, Patrick Zwaanswijk en Pascal Bosschaart waren gelukkig geen piepers."
Door enkelproblemen besloot Van Schoonhoven naast het voetbal van een andere grote hobby zijn werk te maken, door een eigen dierenspeciaalzaak te beginnen.
"Hij kon het uren over verschillende soorten vissen hebben", weet Du Chatinier nog. "Laten we het nu maar over belangrijke dingen in het leven hebben, zei ik dan."
Over zijn gezondheid bijvoorbeeld, die hem op veel te jonge leeftijd in de steek liet.
Wotte: "Ik was erg geschokt dat hij ernstig ziek was. 'Het is vrij simpel', zei hij toen tegen mij, 'sommigen hebben pech in het leven, sommigen niet. Ik heb blijkbaar een beetje pech'. Tijdens ons laatste gesprek was hij me dankbaar dat ik hem de kans had gegeven in de eredivisie."
Op 29 augustus 2009 was de ernstig zieke Van Schoonhoven eregast bij FC Utrecht tegen Sparta. Toenmalig hoofdtrainer Du Chatinier bezocht hem na afloop in zijn speciale skybox. "Er was niks meer van hem over, ik ben naar de gang gelopen en heb staan janken."
Laatste wens
Vandaag precies tien jaar geleden liet Van Schoonhoven een einde maken aan zijn lijdensweg, net na zijn 39ste verjaardag. Zijn laatste wens was om het woord kanker voor altijd uit de stadions te verbannen.
Sportief gezien had Van Schoonhoven maar een bescheiden rol in de bijna vijftigjarige clubgeschiedenis, maar het ontroerde hem diep hoe er van zijn boodschap bij het laatste emotionele treffen massaal werk werd gemaakt door de supporters. Zijn supporters.
Van Schoonhoven zocht graag de dialoog en deed na de wedstrijd altijd een drankje met de fans. "Altijd oprecht", omschrijft De Jong zijn Utrechtse collega, die net als hij de trots van de stad uitdroeg. En altijd bereid was het voortouw te nemen, ook als het even minder ging.
Vechtlust
"Wie kan dat nu nog op zo'n manier? Willem Janssen misschien?", vraagt Du Chatinier zich af. Met slechts twee overwinningen in de eerste zeven officiële duels en een Europese uitschakeling kent de nieuwe trainer John van den Brom een valse start. Gezien de futloze vertoning bij Twente kan hij wel iemand gebruiken die het vuurtje opstookt.
"Soms heb je een speler als Henny nodig", besluit Wotte. Volgens Du Chatinier kunnen nog veel spelers een voorbeeld nemen aan zijn vechtlust. "Als voetballer had hij niet de kwaliteiten, maar als mens heeft hij veel indruk gemaakt. Zo puur als hij was. Als iemand een goed zelfbeeld had, was hij het."
