Mahmood zingt voor een moderner Italië
"Haha, je hoeft je niet te verontschuldigen dat Nederland heeft gewonnen hoor. Duncan had een erg mooi liedje en ik ben blij met de tweede plaats."
Wat zanger Mahmood erbij vergeet te vertellen is dat het voor een Italiaan veel belangrijker is om het festival te winnen waarmee hij zich voor het Eurovisie Songfestival kwalificeerde: de 69ste editie van San Remo, het festijn voor het Italiaanse lied.
Sindsdien is het een gekkenhuis rond Mahmood: 60 miljoen streams op Spotify voor zijn liedje Soldi, dagelijks optredens en persverplichtingen. "Het betekent dat ik eigenlijk niet meer slaap. Ik had dit totaal niet verwacht."
Bekijk zijn optreden tijdens het Songfestival:
Hij is nu eindelijk weer in zijn thuisstad Milaan, maar ook hier treedt hij op. Op Mi Ami, een festival voor Italiaanse indiemuziek waar Mahmood altijd al kwam, voordat hij beroemd was.
Maar dat gekkenhuis, dat komt niet alleen door zijn nieuwbakken sterrenstatus. Hij zorgde voor een regelrechte politieke rel met zijn overwinning. Want was Soldi wel een Italiaans lied, met die hiphopsound met Arabische invloeden en referenties naar ramadan en waterpijpen?
Matteo Salvini, leider van anti-migratiepartij Lega, suggereerde op Twitter van niet. Een partijgenoot van Salvini diende een wetsvoorstel in om radiostations te verplichten 30 procent van de tijd Italiaanse muziek te draaien.
"Er waren na San Remo online mensen die zeiden dat ik niet Italiaans genoeg was en dat ik terug moest gaan naar mijn eigen land. Maar ik kom uit Milaan, dus ik ben Italiaans."
Bekijk hier de reportage van correspondent Mustafa Marghadi:
En Italiaans is hij zeker. De New York Times beschreef dat het best door te schrijven dat "het beste bewijs van zijn Italiaanschap is, dat Mahmood 26 is en nog steeds bij zijn moeder woont". Om maar niet te spreken over het feit dat zijn moeder van Sardinië komt en dat zijn voornaam Alessandro is. Mahmoud is de achternaam van zijn Egyptische vader en dat heeft hij verbasterd om zijn artiestennaam te vormen.
Hij is opgegroeid in de multiculturele achterstandswijk Gratosoglio, waar hij nog steeds woont. "Mijn kapper daar heet ook Mustafa!" Zijn tante en neef runnen er een koffiebar/sigarenwinkel. Maar interviews doen ze daar niet meer. "We zijn na San Remo overdonderd door journalisten. Dus als je koffie wilt, prima. Maar daar blijft het bij."
Buurtgenoten zijn trots op Mahmood. En dat kunnen ze hem persoonlijk vertellen. "Ik kwam hem laatst nog tegen, toen heb ik hem gefeliciteerd," zegt een jongen bij de bushalte. Even verderop hoopt een vrouw dat het succes van Mahmood ook afstraalt op de wijk.
"Dat een jongen uit deze buurt het zo ver kan schoppen. Je hoopt toch dat met deze aandacht de wijk wordt opgeknapt." Al zegt ze ook: "Het was niet echt een San Remo-liedje toch? Ik ben meer van het klassieke, traditionele Italiaanse lied."
Gratosoglio lijkt op wijken zoals we die we ook in Nederland kennen. Hoogbouw waartussen jongeren hangen en kinderen spelen. Van alle gezindten. Maar in Italië leert men daar de afgelopen twee decennia pas mee omgaan. Italië is vooral een emigratieland geweest en is nu een netto immigratieland.
Voor mij is het delen van culturen geen issue.
"Voor mij is het delen van culturen dan ook geen issue", zegt Mahmood. "Ik ben opgegroeid met allemaal verschillende culturen door elkaar heen." Ook zijn fans op het indiefestival zijn positief. "Hij spreekt en zingt over Italiaan zijn, en hij is het ook." Maar zoals in veel Europese landen voelen veel Italianen ook een onbehagen bij zoveel migranten en zoveel verandering.
'Muziek evolueert'
Ook in deze campagne voor de Europese verkiezingen zet Salvini hard in op het behoud van cultuur en traditie in Italië. Een dag voor de verkiezingen tweette hij nog dat Italië geen Eurabië moest worden, zoals in Zweden het geval zou zijn. Een hyperbool, maar de tactiek van Salvini werpt zijn vruchten af. De Lega is op weg naar een forse overwinning. Vorig jaar pakte de partij bij de landelijke verkiezingen nog 17 procent. Nu zou dat rond de 30 uitkomen.
Met zulke politieke beschouwingen wil Mahmood niks van doen hebben. Hij wil het over zijn muziek hebben. Maar eigenlijk zit daar ook een politieke boodschap in. "Hij is gewoon een Italiaan die over zijn ervaringen vertelt", zegt een jonge fan die al een tijdje vooraan het podium staat te wachten tot Mahmood met zijn optreden begint.
Mahmood probeert wat te veranderen met zijn muziek, vertelt hij. "Want muziek evolueert. Mijn lied zou een paar jaar geleden niet op San Remo te horen zijn geweest. Dus met mijn muziek hoop dat ik help om Italië steeds moderner te maken."