Onbekend en opeens in het nieuws, zo kijken zij terug op 2018

• Jikke Westerink

  redacteur Online

De een werd uitgemaakt voor racist, de ander ontslagen. Achteraf heeft zij geen spijt en noemt hij het onderdeel van zijn werk. De ander wordt nog altijd geremd in wat ze doet. Deze onbekende Nederlanders hebben één ding gemeen: ze kwamen van de één op de andere dag in het nieuws en werden het gesprek van de dag. Hoe gaat het nu met ze en hoe kijken ze terug op hun 2018?

Ze stond eind maart in haar lingerie in de Panorama, kreeg diezelfde week van een opdrachtgever te horen hoe ordinair ze wel niet was en ontving drie weken later haar ontslag. Mechteld Geesing (toen 37 jaar) kwam afgelopen april in het nieuws toen ze paginagroot in de rubriek VanVoor-dame in het mannenblad Panorama verscheen.

'Ik sta nog steeds achter mijn besluit destijds'

"Niemand had kunnen voorzien dat het zo zou lopen. Maar al met al kijk ik er wel met teleurstelling op terug. Helemaal als ik kijk hoe mensen met me om zijn gegaan en zo van de één op de andere dag hun handen van me af hebben getrokken", blikt Geesing terug.

Het was voor haar een langgekoesterde wens om in het blad te staan. "Als jong meisje keek ik naar die rubriek. Ik had toen een problematisch zelfbeeld en vond de shoots intrigerend." Dat het zoveel gedoe zou opleveren had ze niet voorzien. "Ik had er geen moment bij stilgestaan. Ik vind het helemaal niet controversieel, het is geen pagina van de Playboy of zo. Het is een keurige foto, je ziet niks, ik kleedde me in de kleren die ik zelf meenam."

Ook haar werk leek er in eerste instantie geen problemen mee te hebben. Tijdens de lunch vroegen haar collega's voortdurend waar de foto bleef. Uiteindelijk nam Geesing het tijdschrift mee naar haar werk en kreeg ze veel positieve reacties.

"Het omslagpunt kwam toen een opdrachtgever mij die week opbelde en me de huid vol schold. Hoe ordinair ik wel niet was en dat het consequenties zou krijgen voor onze samenwerking." Drie weken lang voerde ze gesprekken met haar werk- en opdrachtgever. Die gesprekken voelden vernederend. "'Zo gedraag jij je niet als vrouw op jouw niveau', zeiden ze. Ik heb het elke keer geïncasseerd." Toen haar werkgever wilde afspreken dat ze zouden doen alsof het allemaal nooit gebeurd was en het niet naar buiten zouden brengen, schreef Geesing een open brief naar Panorama, om haar onvrede te uiten. Niet veel later werd ze ontslagen.

"Op persoonlijk vlak vindt iedereen het ontzettend stoer, maar bij sollicitatiegesprekken merk je dat werkgevers er moeite mee hebben. Elke werkgever kijkt op Google. Dan zijn er werkgevers die eromheen draaien, die durven de vraag niet eens te stellen. En werkgevers die er wel naar vragen. Dan merk je toch: waar rook is, is vuur."

Geesing hoopt dat vrouwen in haar positie niet geremd worden door haar verhaal. "Ik hoop dat vrouwen die ook zoiets zouden willen nu het zetje hebben gekregen het wel te doen, dan is het niet allemaal voor niks geweest. En anderzijds hoop ik dat werkgevers een keer extra nadenken. Je mag veel van je personeel verlangen, maar privé is privé. Ik sta nog steeds achter mijn besluit destijds."

Ze maakte nietsvermoedend een creatie, deelde na nominatie voor een belangrijke make-up prijs haar inzending op sociale media en werd vervolgens uitgemaakt voor racist. En het ging verder: doodsbedreigingen bereikten haar adres. Even later sleepte ze de publieksprijs in de wacht. Hoe kijkt make-up-artiest Annemieke Tip terug op 2018?

'Nog altijd overheerst de angst'

"De reacties maakten me in eerste instantie boos", vertelt Tip. "Boos omdat ik me niet kon uiten en dat ik als artiest dus blijkbaar overal rekening mee moet houden. Maar ook boos dat mensen me niet begrepen: dit was zo niet mijn bedoeling. Ze zeiden: 'jij met je witte privileges', terwijl ik zelf half Indonesisch ben."

Vooral de bedreigingen maakten haar bang. "Als ik geen kinderen had gehad was ik stelliger geweest, maar nu houd ik me toch elke keer in." Tip had graag de foto vaker op sociale media gedeeld. "Je wilt als je wint graag iets delen, maar ik was elke keer weer bang voor negatieve reacties. Daarnaast wilde ik graag met de fotograaf een vervolg maken, maar voorlopig doe ik dat nog niet." Tot op heden houdt alles wat er gebeurd is haar nog tegen. "Uiteindelijk hoop ik het wel verder uit te kunnen werken en er een draai aan te geven om mensen te laten zien dat ik het anders heb bedoeld."

Zou ze het anders aanpakken met deze wijsheden achteraf? "Ik sta er wel achter dat je gewoon je expressie moet kunnen uiten, dat verandert niet. Maar met het beeld in mijn achterhoofd dat ik mensen heb gekwetst, had ik het wel anders gedaan. Het jute en het touw op de foto had ik dan misschien weggelaten, dat linkten veel mensen aan de slavernij."

Ze is voorzichtiger, zegt Tip. "Ik wil niet mijn eigen ramen ingooien, ik wil hogerop komen." Enkele modellen weigerden naderhand om met haar samen te werken. "Daar schrok ik wel van. Grote merken zoals Vogue hebben ook weleens verwijten gekregen nadat ze iets online hadden geplaatst, zij boden dan hun excuses aan en verwijderden dan de foto."

Moet zij dat zelf ook niet doen, vroeg ze zichzelf af. "Ik ben nog steeds trots dat ik dat gemaakt heb. Er zijn veel mensen die me steunen, en ik mag er trots op zijn, dat ik ervoor mag staan."

Hij kwam ter plaatse bij een brand in een flat, raakte ingesloten door het vuur, klom uit het raam en bungelde een paar seconden aan het kozijn. Daarna liet hij zich vallen. Politieagent Zefanja Engberts brak juni dit jaar zijn beide hielbenen. Hij kreeg honderden kaarten, tientallen bloemen en werd een held genoemd.

"Ik heb gewoon mijn werk gedaan", zegt Engberts in een interview met DUIC.

Even dacht Engberts dat het zijn einde zou zijn, herinnert hij zich. "Ik krijg nog steeds kippenvel van het geluid dat de vlammen om mij heen maakten." Zelf ziet Engberts het niet als een heldendaad. "Ik heb gewoon mijn werk gedaan. Net als ieder ander bij de politie ben je 24 uur per dag bezig om je nek uit te steken. We doen het hele jaar een stap naar voren, dan is er de mogelijkheid dat je in een risicovolle situatie terechtkomt."

Inmiddels is hij weer 50 procent aan het werk en kan hij weer lopen. Hij kijkt met een positief gevoel terug op het verhaal. "Ik ben enorm dankbaar dat ik er nog ben, zelfstandig kan lopen en mijn werk kan doen. Ik ben er persoonlijk eigenlijk heel goed uitgekomen."

Duizenden mensen zagen de video van zijn val op het internet. Daarna ontving het politiebureau in Kanaleneiland in Utrecht honderden kaarten, als steunbetuiging voor Engberts. Hij heeft ze allemaal gelezen "met een lach en een traan", zegt hij. "Het is heel mooi dat iemand die je niet kent zoveel kracht en steun kan geven."

Via onze sociale kanalen kregen we veel vragen binnen over de Rotterdamse Britt. Ze beviel eind augustus in Egypte van haar zoontje Yassin, maar mocht het land niet meer uit omdat de vader van de baby niet bekend is.

We hebben geprobeerd om haar te spreken, maar ze wilde geen contact meer met de media. Wel meldde het AD een week geleden dat een vader zich gemeld zou hebben. Daardoor konden Britt en Yassin terug naar Nederland en hebben ze hier de Kerst gevierd.