Hoe Amsterdam Rotterdam inhaalde als snelste marathon van Nederland

In de week van Ajax-Feyenoord wordt het vuurtje vanuit onverwachte hoek opgestookt. In het Olympisch Stadion in Amsterdam klonken afgelopen zondag de woorden: "We kunnen wel stellen dat 020 nu 010 voorbij is."

De woorden kwamen uit de mond van Cees Pronk, directeur van de marathon van Amsterdam. Hij pronkte met het nieuwe parcoursrecord, dat door de Keniaan Lawrence Cherono op 2.04.06 werd gebracht, en dat Amsterdam zich daarmee sinds 1983 weer de snelste marathon van Nederland mag noemen.

De wedstrijd in de hoofdstad werd ook door de organisatie in '010' gadegeslagen. "De weersomstandigheden waren ideaal", zag directeur Mario Kadiks van organisator Golazo. "Een snellere tijd dan in Rotterdam, dat klopt, er zit welgeteld 21 seconden tussen..."

Kipchoge liep in windkracht 5

Dat Rotterdam zijn status als snelste marathon van Nederland kwijt is, heeft volgens Kadiks alles te maken met het weer. "Wij hebben geen gelukkige hand met het weer de laatste jaren. En dan bedoel ik dat wij geen temperaturen halen van 19, 20, 21 graden. Het zit wat tegen. Eliud Kipchoge, de huidige wereldrecordhouder, liep in 2014 in Rotterdam ook niet sneller dan 2.05.00. Hij had de laatste tien kilometer wind tegen. Windkracht 5 was het, geloof ik."

Kadiks zegt komend voorjaar alles in staat te zullen stellen om een snelle race neer te zetten. "Wij zijn zo lang de grootste marathon geweest. Ik denk dat dit een tijdelijke situatie is", klinkt het strijdbaar.

Met meer realisme en met de blik op het buitenland gericht, valt vast te stellen dat de concurrentiestrijd eigenlijk elders gevoerd wordt, namelijk bij de zes zogeheten 'World Marathon Majors'. Want dat de winnaar in Rotterdam de laatste zes edities niet onder de 2.05 is gedoken, heeft alles te maken met het deelnemersveld. De toppers kiezen in het voorjaar niet meer voor Rotterdam, maar voor steden als Londen en Tokio.

Diepe zakken

"Het zou onzin zijn om dat te ontkennen", stelt Kadiks. "De organisaties daar hebben enorm diepe zakken. En Londen heeft de behoefte om heel veel toppers aan te trekken. De afgelopen drie tot vijf jaar is dat enorm toegenomen." Exacte bedragen kent Kadiks niet en hij wil zich er ook niet aan wagen. "Maar Cherono (de winnaar van Amsterdam, red.) hebben wij ook benaderd voor dit voorjaar. Hij koos voor Londen."

Wil Rotterdam niet een zevende 'Major' worden? "Dat is niet aan de orde. Wij blijven onze eigen koers varen. We zoeken aanstormende talenten in combinatie met de gevestigde orde. En we hopen dat ze er een mooie wedstrijd van maken."

Kadiks wijst naar de wedstrijd van 2018 met winnaar Kenneth Kipkemoi. "We hadden een debutant die won. Dat is fantastisch als je iemand weet te recruteren die zo boven zichzelf uitstijgt." De woorden sluiten naadloos aan bij de bijnaam die de marathon zichzelf op social media heeft gegeven: als ze niet langer #desnelste kunnen zijn, dan maar: #demooiste.

Rotterdam heeft de strijd met de grote marathons inmiddels verloren. Ondertussen blijft Amsterdam, jarenlang het kleine broertje van Rotterdam, aan de weg timmeren.

Volgens atletiekcommentator Léon Haan heeft dat ook te maken met de organisatie in de hoofdstad. "Daar is het managementbureau van Jos Hermens bij betrokken, Global Sports Management. Hij werkte in het verleden samen met Haile Gebreselassie en heeft Kenenisa Bekele en Kipchoge onder zich."

Saillant detail: in 2005 beëindigde Rotterdam de samenwerking met Hermens. Afgelopen zondag zat de voormalig atleet weer op de motor in de hoofdstad.

Amsterdam én Rotterdam in toptien

In hoeverre het echt een strijd is tussen beide Nederlandse steden, vraagt ook Haan zich af. "Hardlopen is op zichzelf al twintig jaar razend populair. En het wordt nog steeds populairder. De marathons groeien alsmaar qua deelnemersveld. Er zijn meer dan 300 internationale marathons. Op Antarctica, op de Chinese Muur, in de Amerikaanse Death Valley, je kunt het zo gek niet bedenken of er wordt gelopen. Binnen die wereld heb je ranglijsten. En daarop staat zowel Amsterdam als Rotterdam in de toptien."

"Waarom? Ze hebben allebei een vlak parcours, dat ten eerste. Er zijn geen heuvels. Ten tweede staan beide marathons bekend om hun goede organisatie. Het is dus aantrekkelijk voor atleten om er te lopen. Daardoor, door die combinatie, worden er altijd snelle tijden gelopen. En dat zal zo blijven."