Schultz ondervond eigenhandig het talent van Bertens
Vanaf vandaag is Kiki Bertens officieel de nummer tien van de wereld en daarmee de opvolgster van Brenda Schultz-McCarthy, die in 1996 de laatste Nederlandse speelster was in de toptien.
Schultz reikte dat jaar tot de negende plaats op de wereldranglijst. Drie jaar later zette ze al een punt achter haar loopbaan, al speelde ze tussen 2006 en 2008 ook nog wat internationale wedstrijden. Ze heeft één keer een officiële wedstrijd tegen Bertens gespeeld.
"Dat was in 2010 bij de NK", vertelt de 47-jarige Schultz over de telefoon vanuit Amerika, waar ze al jaren woont, tenniskampen organiseert en clinics geeft. "Mijn nichtje Jainy Scheepens haalde me over om te dubbelen. We kregen een wildcard, haalden de finale en daar was Kiki."
Drie potjes
Bertens was toen nog een tiener die net doorbrak. "Wij waren allang blij dat we drie potjes hadden gewonnen", zegt Schultz. "Kiki won de finale met Nicole Thijssen en pakte ook in het enkelspel de titel. Ik weet nog dat ik moeite had met haar service en tegen mijn nichtje zei: zij kan heel goed worden."
Schultz pakte in haar loopbaan zeven titels en bereikte in 1995 de kwartfinale van Wimbledon en de US Open. 'Big Brenda' had lange tijd de hardste service in het vrouwencircuit. Een rugblessure, maar vooral het overlijden van haar moeder leidde een vroegtijdig einde van haar loopbaan in.
"Ze overleed in 1995. Ik was nummer tien van de wereld en stond in de halve finales van Delray Beach toen ik een telefoontje kreeg dat ik meteen naar huis moest komen omdat mijn moeder in het ziekenhuis lag", blikt Schultz terug.
"Twee weken later zou ik ook nog trouwen. Mijn moeder heeft me nog op het hart gedrukt dat dat door moest gaan. Daardoor speelde ik weken geen toernooi en viel ik terug op de wereldranglijst."
Schultz knokte zich terug naar de top, maar het overlijden van haar moeder bleef haar achtervolgen en stond een verdere opmars in de weg. "Ik belde iedere dag met haar. Er was een stuk positiviteit weggevallen. Mijn man zegde zijn baan op om bij me te zijn, maar op een gegeven moment wilde ik dat tennisleven gewoon niet meer."
Tennissen met emoties
Tennissen en emoties. Bertens weet er alles van. Vorig jaar was de Wateringse bijna gestopt, omdat ze er geen plezier meer in had. "Als ze nu geen gekke dingen doet, is dit pas het begin", denkt Schultz. "De topvijf moet ook mogelijk zijn."
Schultz schrijft een groot deel van het succes toe aan coach Raemon Sluiter. "Mijn nichtje (die in 2015 stopte en niet verder kwam dan de 685ste plaats op de wereldranglijst) zei altijd: ik wou dat ik Raemon als coach had. Het is een goeie, rustige jongen. Hij heeft geen groot ego, dat is ideaal voor een baan in het vrouwentennis."
'Big Brenda' komt met een voorbeeld: "Ik was vorig jaar op Wimbledon en zag haar onnodig verliezen, nadat ze 5-2 voor had gestaan. Veel coaches zouden na afloop uit hun vel schieten, maar Raemon bleef juist heel rustig. Er was geen paniek."
Voor Schultz was Betty Stöve de laatste Nederlandse in de toptien en daarvoor Kea Bouman. Stöve stond vijfde in 1977. Ook over haar heeft Schultz een mooie anekdote. Terug naar de achtste finales van de US Open in 1995.
"Ik speelde tegen de Japanse Kimiko Date, verloor de tweede set en was het even kwijt. Hoor ik in dat grote stadion opeens een Nederlandse stem: je moet hoge spinballen spelen! Vond ik geen slecht idee en daarmee won ik de wedstrijd. Pas later zag ik dat dat Betty was geweest. Zij zat in het publiek."
Bertens actief in Linz
Op een veel kleiner podium, namelijk in het Oostenrijkse Linz, zet Bertens deze week haar jacht voort op meer WTA-punten en plaatsing voor het eindejaarstoernooi in Singapore. In de eerste ronde treft ze thuisspeelster Barbara Haas.
