Welke vluchteling wint vandaag de UAF-Award voor 'uitblinker van het jaar'? Een prijs voor inzet en doorzettingsvermogen van vluchtelingen die in Nederland een nieuwe toekomst opbouwen. Het is voor het eerst dat de prijs wordt uitgereikt.
"Er zijn zeer getalenteerde vluchtelingen. Het is niet makkelijk in Nederland als vluchteling de taal te leren, aan een baan te komen of te studeren. In plaats van het over beperkingen te hebben, willen wij bijzondere talenten stimuleren", zegt UAF-directeur Mardjan Seighali. "Een verbinding creëren tussen deze talenten, bedrijven en opleidingen is het doel. Dit jaar zijn voor het eerst ook vluchtelingen genomineerd die niet alleen hoger onderwijs volgen, maar ook bijvoorbeeld een mbo-opleiding."
Kijk hier naar een video van het UAF over Peshmerge, een van de genomineerden.
De 28-jarige Peshmerge, genomineerd voor de UAF-Award, komt uit Syrië waar hij in 2012 vandaan vluchtte. Hij is cum laude afgestudeerd aan de Hogeschool van Amsterdam en heeft een baan als software engineer. "Big data en artificial intelligence zijn de toekomst. Wat ik doe, kan niet iedereen, omdat het iets specifieks is."
Hij studeerde in Syrië ook informatica, maar omdat hij als activist tegen het regime van Assad was, moest hij in z'n eentje vluchten. Zijn ouders wonen nog in Afrin. Ondanks het verdriet en de bezorgdheid over zijn ouders is hij met succes afgestudeerd. "Ik ben trots dat ik ben genomineerd. Vooral omdat ik ben voorgedragen door een docent. Als ik win is dat een erkenning van mijn succes", zegt hij.
"Vluchtelingen zijn ook mensen. Dat probeer ik te laten zien door mijn daden." Peshmerge, die goed Nederlands spreekt, zet zich daarom in als vrijwilliger. Hij helpt elf Syrische gezinnen met het regelen van overheidszaken via DigiD. "Ik help graag andere mensen, daar word ik blij van. Ik zie en voel de noodzaak om anderen te helpen."
Kijk hier naar een video van het UAF over Emad, een van de genomineerden.
Ook de 34-jarige Emad komt uit Syrië en is elektricien. Hij vluchtte in 2015 en volgt een intensief leerwerk-traject voor elektromonteurs. Daarnaast zorgt hij voor zijn gezin. "Ik ben blij dat ik hetzelfde kan doen als in Syrië, want ik vind mijn vak gevarieerd en leuk", zegt hij.
"Het leerwerktraject biedt uitzicht op een betaalde baan. Misschien kan ik daarna een huis kopen. Dat mijn familie het goed heeft, vind ik het allerbelangrijkste."
Emad heeft drie kinderen. Zijn gezin is sinds tien maanden in Nederland. "De eerste vijf jaar in Nederland waren heel moeilijk. Ik heb mijn best gedaan om de taal te leren en te studeren." Ook bij de asielzoekerscentrum was hij actief en werkte hij als beveiliger.
Via zijn mbo-opleiding loopt hij stage bij een bedrijf waar ze de palen installeren voor elektrische auto's. Hij heeft nog vier maanden te gaan. In april krijgt hij, als alles goed gaat, zijn diploma. "Ik zou het heel erg leuk vinden als ik win. Maar de prijs vind ik niet belangrijk. De erkenning van mijn succes, is voor mij het belangrijkste."
Kijk hier naar een video van het UAF over Darbaz, een van de genomineerden.
De 31-jarige Darbaz is Koerd en komt uit Irak. Hij was 8 jaar toen hij samen met zijn ouders en zus vluchtten voor het regime van Saddam Hoessein. Ze kwamen terecht in een asielzoekerscentrum op Ameland en zaten lang in de asielprocedure. Na ruim vijftien jaar onzekerheid mochten ze definitief blijven en kregen ze een huis in het Groningse plaatsje Grijpskerk. Zijn vader hamerde erop dat het belangrijk was dat ze de taal goed leerden spreken en hij dwong Darbaz en zijn zus dan ook om altijd Nederlands te praten.
"Doorzettingsvermogen kun je leren. Als je iets heel graag wilt en in jezelf gelooft, dan kom je er", zegt Darbaz, die nu werkt bij de afdeling Chirurgie en de spoedeisende hulp van het Universitair Medisch Centrum in Groningen.
"Het was al heel vroeg mijn droom om arts te worden en uiteindelijk chirurg. Ik hou van het tekenen van de menselijke anatomie. Maar ik kreeg veel weerstand. Ze zeiden dat ik het niet aan zou kunnen. Dat het te hoog gegrepen zou zijn omdat ik een vmbo-opleiding deed."
Het studeren was niet makkelijk. "Ik was vijftien jaar vluchteling. Hoe ik mijn studie geneeskunde moest betalen was zeer onzeker." Maar uiteindelijk lukte het Darbaz toch met een beetje hulp van UAF. "Inmiddels doe ik ik ook onderzoek op het medisch lab. Daar wil ik ook mee doorgaan, maar wat ik uiteindelijk wil is chirurg zijn. Mensen genezen met je blote handen. Dat is het mooiste wat er is."
En de winnaar is...
