Trainen voor Prinsjesdag met geleende paarden en speciekuipen

• Maino Remmers

  Verslaggever

"Wel op de formatie blijven letten, u galoppeert hier niet voor de lol." Op Renbaan Duindigt in Den Haag zijn de ruiters en paarden van de Cavalerie Ere-escorte in voorbereiding voor Prinsjesdag. Komende dinsdag begeleiden zij koning Willem-Alexander in de Glazen Koets.

Daarvoor zijn de ruiters van het Halfregiment de Huzaren al sinds donderdag in oefening. Ieder jaar zien we de beelden van de rook en herrie op het strand van Scheveningen, maar het gebeurt ook op de renbaan. Daar galopperen mannen op paarden, met hier en daar een vrouw. "Hoofd Rrrechts", klinkt het. "En dan: sabel recht omhoog. En let u op de positie van uw paard."

Trommelen op speciekuipen

Mats Vijverberg is met zijn 20 jaar de jongste ruiter en gaat voor het eerst mee in de stoet dinsdag. "Paardrijden is altijd al een hobby geweest en ik heb ook een enorme interesse voor militair ceremonieel", zegt de ICT-student.

Hij is net als de meeste leden een reservist, parttime militairen die ook een andere baan hebben. Onder de Huzaren - zo heten soldaten bij de cavalerie - zijn wethouders, wegenbouwers, bankmedewerkers en studenten. De Cavalerie Ere-Escorte bestaat uit een commandogroep van 3 Huzaren, twee bereden pelotons, een bereden standaardwacht en de Heerpauken met 4 trompetters.

Allemaal oefenen ze op de renbaan, ook de paukenist. Met paard, maar zonder pauken. De historische instrumenten zijn tijdens de oefeningen vervangen door speciekuipen van de bouwmarkt.

Eigen paarden heeft de Stichting Cavalerie Ere-Escorte niet, die komen allemaal van particulieren. "Defensie heeft sinds de Tweede Wereldoorlog geen paarden meer en dus lenen we ze", zegt bestuurslid Haike Blauw die dit jaar rijdt op paard Icarus. "In Groot-Brittannië hebben ze bij defensie 300 paarden, eigen hoefsmeden, stalmedewerkers. Ze vinden het daar dan ook best apart dat wij hier paarden in een paar dagen opleiden. Zij zijn daar het hele jaar door mee bezig."

Dit weekeinde zijn er volop oefeningen. Hoe de sabel te hanteren tijdens het eerbetoon, wanneer het hoofd rechtuit of naar rechts moet. Er zijn meer paarden op Duindigt dan nodig zijn voor de rijtoer. "Paarden die moeilijk doen, veel schrikken of het gewoon niet leuk vinden gaan terug naar de eigenaar", zegt Blauw. Dus gaan de zwaailichten en autoradio aan op de legerjeep naast de drafbaan. Er wordt met vlaggen en paraplu's gezwaaid. "Stel dat het ineens gaat regenen dinsdag, dan mogen ze niet schrikken."

Ritmeester der Huzaren Maarten Thijs is in het dagelijks leven communicatiemedewerker bij een groot bedrijf. Hij vertelt dat de meeste soldaten er al jaren bij zijn. "Je kunt doorgaan tot je 62e. Wij committeren ons, we beloven trouw als lijfwacht van de vorst." Hij vindt het belangrijk een cultuurhistorische traditie door te geven aan volgende generaties. "De cavalerie heeft een grote rol gespeeld in de Nederlandse geschiedenis en de krijgsmacht."

Reservist Bert Raangs uit Appingedam let erop dat de ruiters er netjes uitzien. "Dat sabel van die achterste Huzaar zit niet netjes", merkt hij op. "Dan zijn ze zo met hun paard bezig en dan vergeten ze het uniform een beetje, zit de Joris niet goed." Raangs is facilitair medewerker op een school, reservist bij de landmacht en raadslid in zijn gemeente. "Ik zit er dubbel in, ceremonieel in de rijtoer en politiek inhoudelijk krijg ik ook met de miljoenennota te maken."

Genoeg interesse van jongeren

Overdag is er een strak programma, met het verzorgen van de paarden, het oefenen op de renbaan en morgen de repetitie op het strand. Verder worden de uniformen in orde gemaakt en ceremonies bijgewoond. Dit jaar voor het eerst bij de voormalige Alexanderkazerne waar de Huzaren vroeger gelegerd waren. Tijdens een Duits bombardement in 1940 kamen 66 Huzaren om en werden meer dan 100 paarden gedood. Dit weekend was een eerbetoon bij de gedenksteen.

Maar het is ook de gezelligheid waar ze het voor doen. In de avonduren is er een diner en samenzijn. "Mensen komen uit alle windstreken hierheen om een liefhebberij te combineren met een serieuze taak", zegt Haike Blaauw. Hij zegt dat er nog volop jongeren te vinden zijn die graag willen meedoen.

Hoe kijken fulltime beroeps-cavaleristen uit het buitenland aan tegen ons ceremonieel met reservisten en geleende paarden van particulieren? "We hebben nu ook de hoefsmid uit Engeland hier. Die Britten zijn heel keurig, ze kijken vol belangstelling hoe wij dat dinsdag doen en zijn zo netjes om hun opmerkingen voor zich te houden", zegt Blaauw. Ritmeester Thijs verwoordt het zo: "De meesten van ons zijn geen beroeps, maar we proberen het zo goed te doen dat het lijkt alsof we dat wel zijn."