FC Emmen #2: een ongelooflijk eredivisiedebuut
Dit seizoen speelt FC Emmen voor het eerst in de geschiedenis in de eredivisie. De NOS volgt de ontwikkelingen bij de club op de voet in de YouTube-serie FC Emmen: Hier kom ik weg. Vandaag in deel twee: op bezoek bij ADO Den Haag voor de eerste eredivisiewedstrijd ooit. Na 33 jaar ellende in de eerste divisie mogen de supporters eindelijk juichen. Twee keer zelfs.
Den Haag, zondag 12 augustus
Bij de eerste goal leek niemand te geloven wat er gebeurde. Een kale man met een glimmende zonnebril stuurde met zijn lichte lippen een luchtkus naar een vriend. Hij was niet de enige aan de kant van Emmen die atypisch gedrag vertoonde. Fans vielen elkaar in de armen, getatoeëerde armen kletterden op getatoeëerde schouders. De mannen, de stoersten voorop, sprongen, maar wisten van verbazing niet waar ze heen moesten springen.
De oudsten van de groep, degenen die al meer dan dertig jaar ellende en verdriet hadden meegemaakt, hadden moeite om hun tranen te onderdrukken. Niet dat ze een zakdoek nodig hadden, of een schouder om op uit te huilen, daar zouden ze zich dan toch voor schamen, maar onzichtbaar waren hun emoties niet. Ze werden stil, duwden hun zonnebril nog net wat harder op de neus, of kregen wangspasmen, zoals je die hebt als je net een heel zure augurk weg kauwt.
Dit was een groep mannen die had gevoeld hoe het was om onderaan de voedselketen te staan, om vertrapt en vergeten te worden, uitgelachen en beschimpt.
Deze middag in Den Haag was meer dan een uitje met vrienden, het was de stap naar een nieuwe wereld, waarin ze serieus werden genomen, er toe deden. Die nieuw verworven status durfden ze niet te omarmen. Was dit geen incident? Een moment dat even mooi was, maar morgen werd je weer wakker in dezelfde ellende als de dag ervoor.
Juichen, juichen, juichen
Ach, wat zou het ook, die ingewikkelde vragen. Er werd gejuicht, geschreeuwd en nog een beetje meer gejuicht, totdat, niet lang na het laatste fluitsignaal dat als een onverwachte lichtflits over de fans leek te glijden, een vreemd soort stilte ontstond. Toegegeven, het was geen lange stilte, een paar seconden misschien, maar lang genoeg om alle verbazing van deze krankzinnige zomer samen te vatten.
Natuurlijk, er komen nog 33 wedstrijden, winst zal een keer vervangen worden door verlies, maar deze geluksdag pakt niemand de Emmenaren meer af. Zondag mogen de fans weer wakker worden, of verder dromen, als FC Emmen thuis speelt tegen AZ.
