De doorbraak van shorttrackkampioene Rianne de Vries
Alle shorttrack-ogen waren op de eerste dag van de EK gericht op Suzanne Schulting. Maar waar de kopvrouw van de Nederlandse ploeg zaterdag een horrordag beleefde met teleurstellende prestaties, een val en pijn aan de elleboog, was het Rianne de Vries die vriend en vijand verraste.
De Vries, met haar 26 jaar een routinier in de Oranje-equipe, won tot dit seizoen nooit een individuele grote prijs. Maar dit lijkt het seizoen van de ommekeer. Met een mooie Europese titel op de 500 meter als kroon op het werk. "Dat ik hem zou winnen, had ik gedroomd. Maar nooit verwacht."
De opmars van De Vries tekende zich al af tijdens de wereldbekerwedstrijd in het Zuid-Koreaanse Gangneung, waar ze als vierde eindigde op de 1.000 meter. Voor die tijd was de Friezin weliswaar een vast lid binnen het keurkorps van bondscoach Jeroen Otter, maar het podium bleek zelden in zicht.
"Ik denk dat het aan het team ligt", verklaart De Vries haar progressie. “We zijn met vier meiden. En Jorien Ter Mors traint ook vaak mee. Je merkt dat we allemaal steeds sterker worden en ons aan elkaar optrekken. Dat is heel mooi."
Materiaal geeft rust
Maar volgens bondscoach Otter is er meer aan de hand. "We hebben wat aan het materiaal veranderd en dat pakt goed uit. Ze traint hard en met volle overgave. En ze is heel sterk in het krachthonk. Maar de keuze van het materiaal geeft net wat meer rust in haar slag. En je ziet dat dat zich nu uitbetaalt."
Daar komt bij dat het zelfvertrouwen, gesteund door haar verrichtingen in het wereldbekercircuit, behoorlijk is gegroeid. "Mijn zelfvertrouwen was nooit heel groot en is nu veel beter. Ik ga meer ontspannen mijn ritten in en probeer ervan te genieten. Daarmee groeit het vertrouwen ook."
Vriend Breeuwsma helpt
Het helpt Rianne de Vries dat haar vriend Daan Breeuwsma ook al jarenlang in de shorttracktop actief is. "We praten er thuis vaak over. Hoe ga je zo’n wedstrijd in? Daan zegt altijd: het gaat niet om je prestatie, maar probeer eerst lekker te schaatsen en dan komen de prestaties vanzelf. Dat helpt wel."
In Turijn stond De Vries glunderend op de hoogste trede van het podium. Ze genoot met volle teugen van het hoogtepunt van haar carrière. En toch… een doorbraak wil ze het niet noemen. "Het is nog maar één titel, maar er moet nog zoveel méér komen."
Bondscoach Otter ziet in de kersverse kampioene echter een lichtend voorbeeld. De aanhouder wint. "Je werkt er hard voor. Geef niet op. Er komt een tijd dat het uitbetaalt. En voor Rianne is dat heel duidelijk."