Na een maand van inkeer kunnen moslims over de hele wereld hun 'normale' leven weer oppakken: de ramadan is voorbij. Dus viert de moslimgemeenschap feest. Tenminste, een deel daarvan.
Het eind van de ramadan wordt bepaald door de stand van de maan in het land van herkomst. Turkse Nederlanders vieren daarom vandaag al het Suikerfeest, terwijl Marokkaanse Nederlanders dat morgen pas doen. Wij spraken met Turkse Nederlanders Mansur Karadavut (22) en Esra Percin (28).
"Dit is één van de leukste periodes van het jaar", vertelt Mansur. "Wat Kerst is voor christenen, is het Suikerfeest voor ons."
En dat feest begon al vroeg vanochtend. "Mijn familie en ik waren al om 06.30 uur in de moskee, aangezien de zon vroeg opkwam. We hebben met z'n allen ontbeten en in de middag bezochten we onze buren. Vanavond zijn mijn broers, zussen, neefjes, nichtjes, mijn ouders en ik bij opa en oma. En dan doen we eigenlijk hetzelfde als we de hele dag al doen: lekker eten."
"De vrouwelijke familieleden zijn al twee dagen geleden begonnen met het voorbereiden van de gerechten", vertelt Mansur. Zijn favoriete gerecht? "Oké, heel cliché, maar dat is baklava."
Mansur ging zelf ter voorbereiding van het Suikerfeest naar de kapper. "En ik ben niet de enige Turkse man die dit heeft gedaan. Turkse kappers hebben het tegen het eind van de ramadan altijd ontzettend druk. Het is een speciale dag, je wilt er toch goed uitzien, nette kleding hoort daar ook bij."
Elke keer als ik een glas water aan mijn mond zet, denk ik: hé, mag ik dit wel?
Esra en haar familie beleven het Suikerfeest dit jaar iets anders vergeleken met voorgaande jaren. "Mijn oma is net geopereerd, dus zijn wij met allemaal lekkere hapjes naar het ziekenhuis gegaan. En dat is precies waar het Suikerfeest om draait voor mij: samen zijn."
Chic gekleed uitgebreid tafelen is er dit jaar dus niet bij in haar geval. "Maar wat we wel traditiegetrouw hebben gedaan, is cadeautjes geven aan kinderen in de familie en vriendenkring, zoals leuke haarclipjes of gevulde etuitjes."
De kinderen verwennen gebeurt ook in Mansurs omgeving en dat maakt nostalgische gevoelens bij hem los. "Toen ik klein was, verheugde ik mij altijd op nieuwe kleding die ik zou krijgen voor het Suikerfeest. En op het geld dat de ouderen mij zouden geven wanneer ik hun hand kuste. Dit zie ik nu terug bij mij neefjes en nichtjes."
Voor zowel Mansur als Esra is het nog wel wennen dat ze weer gewoon mogen eten en drinken. "Elke keer als ik een glas water aan mijn mond zet, denk ik: hé, mag ik dit wel?", zegt Mansur.
"Ik heb vandaag alleen drie crackertjes, twee chocolaatjes en een stukje baklava gegeten", vertelt Esra. "Het kost mijn lichaam best veel moeite om na zo'n lange periode van vasten weer te gaan eten."
Toch willen ze allebei volgend jaar gewoon weer meedoen aan de ramadan. Esra: "Want niets geeft je zoveel kracht als op een intensieve manier het geloof belijden en tijd doorbrengen met je familie."
