Mariniers roeien naar Engeland voor 'maten in nood'

• Ewout de Bruijn

  Verslaggever

Een groep mariniers en oud-mariniers is een buddyproject begonnen voor collega's met problemen. Die kunnen ook terecht bij Defensie of het Veteraneninstituut, maar ze voelen zich daar soms niet begrepen. En ze kunnen er niet met al hun problemen terecht. Bij hun 'maten' kunnen ze dat wel.

Om geld in te zamelen voor het nieuwe project roeien 140 mariniers vanaf de Wereldhavendagen in Rotterdam naar Londen. Daar doen ze mee aan de prestigieuze Great River Race op de Theems. Roeien is van oudsher een van de basisvaardigheden van het Korps Mariniers, dat 350 jaar bestaat.

Uniek project

"We helpen maten met PTSS, maar ook oud-mariniers die zijn vastgelopen", vertelt Leo Dortland namens de groep. Dortland diende dertig jaar geleden bij het korps en werkt inmiddels bij de politie. Dat maakt het buddyproject uniek. De groep hanteert de regel 'eens een marinier, altijd een marinier'.

Geluk

De mariniers hebben twee jaar getraind voor de overtocht. Alle sloepen zijn op traditionele wijze gedoopt, door vrouwen. "Je moet een sloep nooit door een man laten dopen", vertelt een van de mariniers tijdens de ceremonie in Rotterdam. "Als vrouwen een sloep dopen, dan brengt dat geluk tijdens de vaart."

Een van de sloepen draagt de naam Gone but not forgotten. Gedoopt door de moeder van Ryan Bakker die in 2011 omkwam bij een oefening in Duitsland en de weduwe van Jeroen Houweling. Hij overleed in 2010 in Uruzgan.

Ook na de dood van een marinier blijven de buddy's hun werk doen. "We zijn familie, de moeder van een maat is ook mijn moeder." Leo Dortland: "Ook familieleden van omgekomen collega's kunnen vastlopen. Als ze dat willen regelen we binnen 24 uur een plek bij een hulpverlener".

Afglijden

Maar voor sommige maten is de hulp minder vrijblijvend, zegt Dortland. "Een van de roeiers, Steef, zagen we afglijden. Hij stortte zich op z'n werk en ging meer drinken. En toen hebben we ingegrepen."

Steef had zelf hulp gezocht bij het Veteraneninstituut, maar voelde zich onbegrepen. "Ik had nachtmerries over wat ik had meegemaakt. In Cambodja en Afrika."

Paarden

Steef krabbelde op en zette een succesvol bedrijf op. Maar door een ingrijpende gebeurtenis in zijn gezin stortte hij opnieuw in. Zijn buddy's zagen het gebeuren en namen Steef mee naar een therapeut in Abcoude. Die prikte door zijn masker heen en zette de oud-marinier in een bak met vier paarden.

"Het was heel raar, maar die begrepen mij. Als ik rustig werd, werden de paarden dat ook en als ik emotioneel werd, werden de paarden dat ook." Steef is nog niet klaar met zijn behandeling, maar roeit wel mee naar Londen.