Werken op de spoedeisende hulp, dat doe je niet als je een rustige 9-tot 5-baan ambieert. Maar uit onderzoek van de Universiteit Leiden blijkt dat de werkdruk wel erg hoog is. Vier op de tien werknemers noemen zichzelf emotioneel uitgeput. Onder andere agressie en intimidatie door patiënten of hun begeleiders zorgen voor de hoge werkdruk.
Wij spraken met drie jonge artsen op de spoedeisende hulp en vroegen hoe zij hun werk ervaren.
Ties Eikendal is 38 en werkt in het Radboudumc in Nijmegen op de spoedeisende hulp. "De werkdruk is hier inderdaad hoog", zegt hij. "Je werkt met een grillig rooster, bij nacht en ontij, en maakt makkelijk weken van meer dan zestig uur." De hoge werkdruk hangt samen met een tekort aan artsen en een nog groter tekort aan verpleegkundigen voor de spoedeisende hulp.
Hij maakt ook agressie mee. "Patiënten of hun begeleiders voelen zich soms achtergesteld en worden boos, maar dat komt vooral voort uit onmacht. Op die manier relativeer ik het voor mezelf." Maar volgens Ties is het wel een van de dingen die zorgen voor een hogere kans op burn-outklachten.
Dat laatste heeft hij zelf ook meegemaakt. "Ik kreeg op een gegeven moment last van hartkloppingen doordat ik zoveel druk voelde." Voor hem scheelt het dat hij er thuis en op zijn werk goed over kan praten. "Mijn partner werkt ook in de zorg en onder collega's is het onderwerp goed bespreekbaar."
Anna Buijze (28) werkt net een half jaar op de spoedeisende hulp van het Antonius Ziekenhuis in Sneek. 's Nachts is ze de enige aanwezige arts. "Je wordt wel bijgestaan door verpleegkundigen, daar heb je veel aan. Maar je weet nooit wat er komt. Dat is leuk, maar ook spannend."
"Ik ben redelijk stressbestendig. Er zijn mensen die hun werk mee naar huis nemen, maar dat heb ik eigenlijk niet."
"Tuurlijk, het geeft zeker meer druk dan een gewone kantoorbaan. Als er drie ambulances binnenkomen dan heb ik ook stress, maar dat is positief. Op die adrenaline ga ik door en ik heb altijd een schema in mijn hoofd waar ik op terug kan vallen."
In Sneek valt het mee met de agressie, maar ze denkt dat patiënten in de Randstad veeleisender zijn. "Daar slikken ze misschien minder snel wat een arts zegt. De meeste mensen in Sneek hebben wel respect voor je witte jas."
David Baden (36) kan zich helemaal vinden het rapport van de Universiteit Leiden. "Er is druk om altijd op het toppen van je kunnen te presteren. Begrijpelijk, want je hebt met zieke mensen te maken. Tegelijkertijd heb je soms te weinig tijd voor het menselijke. Voor een persoonlijk gesprek met een patiënt na de behandeling. Dat extra stapje kunnen zetten is ook belangrijk voor de kwaliteit."
Hij loopt al een tijd rond op de spoedeisende hulp in het Westfriesgasthuis in Hoorn. "Zelf dacht ik geen last te hebben van stress, maar volgens mijn vriendin heb ik dat wel. Ergens heeft ze ook gelijk. Als ik na een avonddienst thuis kom, kan ik de eerste twee uur niet slapen. Dan blijft het in mijn hoofd doormalen, omdat ik het te druk heb op werk."
Toch blijft het volgens hem een prachtig vak. "Acute zorg verlenen, vind ik het leukste om te doen. Die werkdruk hoort daarbij."