President Trump staat er vier dagen voor de verkiezingen niet goed voor, maar onder één cruciale groep doet hij het beter dan gedacht. Zijn populariteit bij latino's in Miami, Amerikanen van Caribische en Latijns-Amerikaanse afkomst, kan bepalend worden voor de einduitslag. In Florida zijn de marges klein en is het stemgedrag grillig.
Hillary Clinton verloor in 2016 met meer dan 60 procent van de stemmen onder latino's in Florida toch de staat, en de verkiezingen. En het lijkt erop dat Joe Biden dat percentage van Clinton bij lange na niet gaat halen. Hij zal het dus beter moeten doen in de buitenwijken van de noordelijker gelegen steden Orlando en Tampa om de verliezen onder latino's in Miami goed te maken. Anders is Florida ook voor hem verloren.
Op de zuidpunt van Florida zijn de tekenen te zien van een harde campagne. De strijd om de Latino gaat dit jaar via scherpe symbolen, die in de gemeenschap aanslaan: verwijzingen naar socialisme en dictatuur. En naar potten en pannen.
Lauwe reacties
De reacties zijn lauw in het middenklasse-buurtje aan de rand van de Cubaanse wijk Little Havana. Als Maria en Mercedes aankloppen, twee vriendinnen van in de zeventig, gaan de deuren maar op een kiertje open. De dames voeren campagne namens de Democraten in Miami, en zien de effecten van de glasheldere boodschap van de campagne van Trump.
"De Republikeinen hebben het geweldig gedaan, dat moeten we gewoon toegeven," zegt Mercedes. "Ze hebben de Democraten neergezet als communisten en socialisten, en latino's zijn daar zeer gevoelig voor."
Waar elders in het land Trumps boodschap dat zijn tegenstander Joe Biden radicaal links is niet erg aanslaat, werkt dat hier als een rode lap op een stier. "Cubanen hebben een diepe angst voor communisme, Venezolanen ook," zegt Mercedes terwijl haar armen moedeloos langs haar lichaam hangen. "Als ik aanbel bij een man van in de vijftig, dan weet ik al wat er komt: hij stemt op Trump en gaat zeggen dat ik een communist ben."
Café Versailles
Aan de andere kant van Little Havana gaan volle scheppen suiker in kleine bakjes bittere koffie. "Wij Cubanen zijn immuun voor suiker", lacht de barman. Het oude Café Versailles is een verzamelplek voor Cubaanse dissidenten in Miami. Hier heerst een voorkeur voor de harde lijn tegen het Cubaanse regime en de steun voor president Trump ligt hier voor het oprapen.
"We zien veel enthousiasme voor Trump omdat onze gemeenschap weet wat socialisme is," zegt Rey Anthony. De twintiger in een keurig wit overhemd is voorzitter van de Cubaans-Republikeinse club in Miami. Hij verklaart de steun voor Trump uit de scherpe taal van de president tegen Latijns-Amerikaanse dictators als Castro en Maduro, maar zeker ook aan de Republikeinse campagne.
"Ik denk dat de kritiek op Biden terecht is. Hij heeft linkse splintergroepen omarmd, omdat zijn partij daar nu staat. Die is volledig gegijzeld door radicaal links," zegt Anthony. "Dus je kunt rustig zeggen dat Joe Biden en Kamala Harris de meest extreem-linkse regering zullen vormen in de geschiedenis van dit land. En Hispanics weten wat dat betekent."
Mercedes en Maria snappen dat niet. "En ik wil het begrijpen, want ik denk dat Trump veel eigenschappen heeft die dictators ook hebben," zegt Mercedes verontwaardigd. "Dus hoe kan het dat wij gevlucht zijn voor een dictator, er nu een zien die hetzelfde klinkt, maar hem toch steunen?"
De twee dames zien maar één verklaring, en die gaat meer over de vorm dan de inhoud. "Machismo, anders weet ik het ook niet," zegt Mercedes. "Er is machismo in deze gemeenschap, en Trump is een macho. Op zijn verkiezingsbijeenkomsten spelen ze dat nummer Macho man," ze maakt een dansbeweging, "en nu hebben we deze clown, die aantrekkelijk is voor de masculiene macho."
In het gemiddelde van peilingen in Florida loopt Joe Biden nu zo'n anderhalf procent voor op president Trump. Ruim binnen de foutmarge. In de late avond hebben Democraten in downtown Miami zich opgesteld bij een groot kruispunt. Ze slaan op potten en pannen en trekken zo de aandacht van het voorbijrazende verkeer. Bye-Don, staat er op een plakkaat, een woordspeling met de namen van de twee presidentskandidaten.
"Dit is een Cacerolazo," roept Miguel met een dik Puerto Ricaans accent over de herrie heen. Als de Republikeinen de symboliek van het socialisme inzetten, hebben de Democraten hun eigen beelden, vindt hij. "Iedere Latino weet dat potten en pannen staan voor verzet tegen dictators. Zo doen we dat in Latijns-Amerika, en misschien is het daar hier ook wel tijd voor."
