Als 'een renpaard' in Japan legt Büchli de basis voor keirinsucces
Hij wil het eigenlijk niet hardop uitspreken, maar na even aandringen komt het hoge woord eruit. Baanwielrenner Matthijs Büchli is de beste keirinrijder ter wereld, vindt Matthijs Büchli.
"Voor een WK moet je dat niet zeggen, maar de resultaten zijn supergoed geweest. Ik heb twee wereldbekers gewonnen en was een keer derde. Gebaseerd op die resultaten ben ik de beste, maar ik wil niet overmoedig zijn."
In het Poolse Pruszków, niet ver van Warschau, greep Büchli woensdagavond al de wereldtitel met de teamsprinters. Maar de donderdag is misschien nog wel belangrijker, dan hoopt hij voor het eerst wereldkampioen te worden op de keirin, het onderdeel waar zes renners door de derny (een brommertje) naar hoge snelheid worden gebracht. In de laatste tweeënhalve ronde is het ieder voor zich. Wie het eerst over de streep komt, wint.
'Je moet lef hebben'
"Je moet inhoud hebben, tactisch vermogen, snelheid en om kunnen gaan met verschillende situaties. Het onderdeel is zo allround, elke rit is anders. Soms moet je lang op kop rijden en soms komt het zo uit dat iemand anders dat meteen doet. Dan moet je wachten tot de laatste bocht. Je moet lef hebben en dat heb ik wel", zegt Büchli.
Een maand na de wereldkampioenschappen gaat de baanwielrenner weer naar Japan, waar hij al enkele jaren meedoet in het internationale keirincircuit. In Japan is keirin een grote sport waar voor heel veel geld op de duizenden renners, gestoken in kleurrijke pakken, wordt gewed.
"Japan is een land vol bijzondere mensen en bijzondere regels en tradities. Daarin heb je een subcultuur van het keirinrijden, waarin je eigenlijk geen naam hebt, maar een nummer en een kleur", zegt Büchli, die zich soms een soort renpaard voelt.
"Elke dag is er een koers, alleen op 1 januari niet. Er wordt voor miljoenen op gegokt. Als je wint, dan zijn ze blij. En rijd je niet goed, dan krijg je het ook te horen. In het Japans, dus je verstaat het niet. Het is een heel bijzondere wereld."
"Voor ons is het hartstikke mooi om daar een paar maanden voor prijzengeld te rijden", weet Büchli. Maar niet alleen de financiële kant is interessant. Hij hoopt er ook vooral een betere baanrenner van te worden.
Die voorbereiding heeft zich al eens uitbetaald. In 2015 trok Büchli naar Japan, voorafgaand aan de Spelen van Rio de Janeiro in 2016. Daar won hij een zilveren medaille.
Ook Bos reed in Japan
Theo Bos, die ook op de keirin uitkomt in Polen, kent de weg die Büchli bewandelt. In 2007 maakte de NOS een documentaire over Bos, die zich destijds in Japan voorbereidde op de Olympische Spelen van Peking in 2008.
"Ik heb altijd wel gezegd: als ik hier niet was gekomen in 2003 had ik ook geen medaille gepakt op de Spelen (Athene 2004, red.)", aldus Bos over de winst van het rijden in Japan. "Toen ik hier net kwam, heb ik ontzettend veel opgestoken van de concurrentie. Wat ik heb geleerd, ben ik gaan gebruiken en daar ben ik zo goed van gaan rijden."
Büchli weet als geen ander hoe complex de keirin is. In Rio vond hij middels een muizengaatje de weg naar een zilveren olympische medaille. Vorig jaar in in de WK-finale in Apeldoorn kwam hij vroeg op kop, maar in de laatste bocht werd hij door drie concurrenten ingehaald.
"Dat is echt een vreselijk gevoel, dat wil je niet nog een keer. Weet je... ik wil gewoon echt de wereldtitel. Met alles wat daaronder zit, zilver, brons of weet ik veel wat, daar kan ik eigenlijk niet tevreden mee zijn."
