Isner acht jaar na de monsterpartij terug in de schijnwerpers

De meeste aandacht op Wimbledon gaat vandaag uit naar de kraker tussen Rafael Nadal en Novak Djokovic, maar in de andere halve finale stapt na een lange tijd een oude bekende weer in de schijnwerpers. John Isner. Kent u hem nog?

Om het geheugen op te frissen: 11 uur en 5 minuten, 183 games, 980 punten, 183 aces en een eindstand van 70-68 in de vijfde set. Het waren de nauwelijks te geloven cijfers van Isners gewonnen partij - uitgesmeerd over drie dagen - tegen de Fransman Nicolas Mahut in de eerste ronde van Wimbledon in 2010.

De langste wedstrijd ooit in de tennisgeschiedenis. Isner en Mahut waren even wereldnieuws.

En toen kwam De Bakker

Isner moest na de uitputtingsslag een etmaal later alweer opdraven voor zijn partij in de tweede ronde. Tegenstander was Thiemo de Bakker, die met stiekeme tevredenheid had gezien hoe zijn tegenstander helemaal was afgemat.

"Ik zat 's avonds na mijn eerste ronde in de auto naar het hotel, toen ik zag dat ze op hun tweede speeldag bij 59-59 gestopt waren. Daar was ik wel happy mee. Hoe langer die partij duurde, hoe beter", zegt De Bakker acht jaar na dato.

"Ik zat toen namelijk ook redelijk stuk van mijn wedstrijd die ik met 16-14 in de vijfde set had gewonnen. Ik kon dus wel wat langere hersteltijd gebruiken. De volgende dag op het tennispark volgde ik vanuit de kleedkamer hoe het afliep."

Geen kind aan Isner

De Bakker had uiteindelijk geen kind aan de fysiek en mentaal gesloopte Isner en verloor slechts vijf games (6-0, 6-2, 6-3). "Hij kon niet meer voluit serveren", herinnert hij zich van het Amerikaanse servicekanon, dat zelfs geen enkele ace produceerde. "Dus ik had weinig moeite met de returns. ook al kwamen de ballen soms nog met 200 kilometer per uur op je af."

"Hij was daarnaast mentaal helemaal op. Logisch ook, want er kwam door die partij tegen Mahut enorm veel op hem af. En ik speelde toen bovendien heel erg lekker. Dus voor hem was het zwaar."

Voor de inmiddels 33-jarige Isner is zijn plaats in de halve eindstrijd van de huidige editie van Wimbledon het hoogtepunt uit zijn loopbaan. Tot deze week kende de 2,08 meter lange Amerikaan een kwartfinale op de US Open van 2011 als beste resultaat op een grandslamtoernooi.

"Ik heb sinds die wedstrijd uit 2010 nog meer goede dingen laten zien, hoor. Maar voor veel mensen is dat het laatste wat ze van mij echt kunnen herinneren, denk ik", toont Isner zich bescheiden. "Hopelijk kan ik die gedachte uit hun hoofd krijgen door hier nog mooie dingen te laten zien."

Mager curriculum vitae

Het magere cv van Isner op de grandslams oogt vreemd voor een subtopper die al ruim zeven jaar vrijwel onafgebroken in de toptwintig staat.

"Ik heb het nooit als negatief ervaren", vindt Isner, die dit jaar met de titel in Miami zijn grootste trofee tot nu toe won. "Ik heb op masterstoernooien en kleinere toernooien altijd goed gespeeld. Daar haalde ik veel vertrouwen uit."

Isner moet voor een finaleplaats zien af te rekenen met Roger Federer-bedwinger Kevin Anderson. En Wimbledon, wees gewaarschuwd. De confrontatie met zijn generatiegenoot (32 jaar) zou best op een veel tijd vergende affaire kunnen uitdraaien.

Drie van de laatste zes partijen tussen de twee voormalige collegespelers werden namelijk beslist door louter tiebreaks. Stoelriemen vast.