Pechstein gelooft 26 jaar na eerste olympische plak nog steeds in eremetaal

Toen Claudia Pechstein in 1992 in Albertville haar eerste olympische medaille (brons op de 5.000 meter) won, waren sommige concurrenten die ze zondag bij de wereldbeker in Stavanger op de 5.000 meter versloeg, nog niet geboren.

"Dat is wel krankzinnig, maar tegelijkertijd kan ik daar ook heel trots op zijn. En dat ben ik", reageert de 45-jarige Pechstein nadat ze haar 111e wereldbekermedaille heeft opgehaald.

In de Noorse Sørmarka Arena won de Duitse de 5.000 meter verrassend in 6.56,60, voor Ivanie Blondin en Martina Sáblíková. "Mijn mentale trainer heeft me goed voorbereid, hij motiveert mij nog elke dag", verklaart Pechstein haar succes.

"Zonder hem zou ik hier niet staan. Het leven als 45-jarige topsportster is niet eenvoudig, maar als ik dit niveau nog kan halen dan ga ik door."

Conflict met ISU

Na haar race kwam Pechstein niet voor het eerst met haar wijsvinger op haar mond over de eindstreep. Ze doelt met dat gebaar op het conflict wat ze - nog steeds - heeft met de ISU. Bij Pechstein werden in 2009 afwijkende bloedwaarden geconstateerd, maar ze heeft zelf altijd gezegd onschuldig te zijn.

"Ik ben al negen jaar bezig om tegen dit onrecht te strijden. De waarheid zal zegevieren", zegt Pechstein daarover.

Deze winter gaat Pechstein 26 jaar na haar olympisch debuut opnieuw naar de Spelen. Daarmee is ze de derde sporter in de geschiedenis die voor de zevende keer aan de Olympische Winterspelen zal meedoen. De Japanse schansspringer Noriaki Kasai (1992-2014) en de Russische rodelaar Albert Demtsjenko (1992-2014) gingen haar voor.

Pechtein gelooft stellig dat ze in Pyeongchang een gooi kan doen naar eremetaal. "Niets is onmogelijk. Ik doe er alles aan en dan zullen we wel zien wat er gaat gebeuren. Ik heb negen olympische medailles. Als dat er tien worden is dat mooi, en als het er negen blijven verandert mijn leven ook niet."