Gilbert moest 'door de pijngrens' voor zijn vierde Gold Race
Voor de vierde keer mocht Philippe Gilbert met de handen in de lucht de finish van de Amstel Gold Race passeren. Bij zijn eerste overwinningen lag de streep op de Cauberg, in 2014 een paar kilometer erachter. Maar ook zonder die scherprechter kan Gilbert de Gold Race dus winnen.
"Dit is mijn lievelingswedstrijd. Ik koers graag hier in Limburg", zei de Belg na de wedstrijd. Hij was in een tactisch steekspel de Pool Michal Kwiatkowski te slim af. "Zeker met de nieuwe finale dacht ik dat er meer kans was op een sprint. Maar het werd een mooie ontsnapping."
De 34-jarige Belg vertrok op de Bemelerberg met Kwiatkowski uit de kopgroep. "We zeiden tegen elkaar: we rijden tot het laatst en dat de beste moge winnen", aldus Gilbert.
"Ik wist dat ik op de pijngrens zat, maar ik ben eroverheen gegaan. Een of twee procent zou het verschil maken."
Gevierde man
Gilbert is bezig aan een sterk seizoen, want twee weken geleden was hij met winst in de Driedaagse De Panne en de Ronde van Vlaanderen ook al de gevierde man in eigen land. "Ik heb mijzelf ten doel gesteld ieder seizoen een klassieker te winnen", zegt Gilbert.
Gilbert liet zich net als in de Ronde van Vlaanderen actief van voren zien. "Ik koers graag offensief. Ik denk dat dat in mijn voordeel is. Je moet daar sterk voor zijn, maar ik kan agressief koersen."
Voor het eerst in 38 jaar won iemand zowel de Ronde van Vlaanderen als de Amstel Gold Race. "Johan Museeuw misschien?", informeerde Gilbert naar zijn voorganger. "Eddy Merckx dan? Ah, Jan Raas. Oké."
Lindeman moest lossen
Bert-Jan Lindeman kon mee toen Tiesj Benoot en Philippe Gilbert op 40 kilometer van de streep ten aanval trokken. Op de Keutenberg moest hij echter lossen. "Ik was gewoon niet goed genoeg. Boven de 230 kilometer is het altijd maar afwachten hoe goed je nog bent en vandaag was ik niet goed genoeg."
Wilco Kelderman ging met zijn kopman Michael Matthews onderuit op de Fromberg, waarna hun kansen op een goede klassering weg waren. "Michael verloor de aansluiting met de eersten. Dat was zeer teleurstellend", aldus Kelderman.
"Even later kwam ik erachter dat mijn stuur gebroken was. Toen kon ik niet meer volle bak gaan. Het risico dat ik nog een keer zou vallen was te groot."
