Zonder enige tegenstand is een Amerikaanse bezettingsmacht begonnen Japan over te nemen. Het is de eerste keer in de geschiedenis dat een buitenlandse macht het land bezet.

Terwijl een enorme armada van marineschepen opstoomt naar de haven van Yokohama, landt op een nabijgelegen vliegveld het ene toestel na het andere vol commando's. Een dag lang zal er om de drie minuten een vliegtuig uit Okinawa arriveren.

"De vliegtuigen verduisteren de lucht boven Tokio", ziet een verslaggever. "Ik had nooit gedacht dat ik hier zou landen zonder een schot te lossen", mijmerde generaal Eichelberger bij aankomst.

Beloning

Opperbevelhebber MacArthur arriveerde kort voor 14.00 uur met de eerste golf militairen die werd ingevlogen. Met zijn kenmerkende pijp in zijn mond en zonnebril op stapte hij uit zijn privévliegtuig Bataan, vernoemd naar een cruciale slag om de Filipijnen. De komende maanden leidt hij niet alleen de bezettingsmacht, maar is hij ook landvoogd van 80 miljoen Japanners.

"Het pad hiernaartoe was lang en moeilijk, maar dit lijkt de beloning", zei MacArthur tegen de verzamelde pers. "De overgave verloopt prachtig en volgens plan. Overal is het vechten gestaakt. De Japanners lijken te goeder trouw."

Daarna vertrok hij naar zijn hoofdkwartier, dat voorlopig is opgezet in een hotel. Om ongeregeldheden te voorkomen waren er langs de hele route Amerikaanse wachtposten geplaatst. Daarnaast waren er ook Japanse militairen en agenten gestationeerd, met hun rug naar de passerende generaal, gelijk ook altijd gebeurt als de Japanse keizer voorbijkomt.

MacArthur neemt een zeker risico door zelf met zijn mannen het hol van de leeuw binnen te gaan. Hij moest erop vertrouwen dat het woord van de keizer ook de meest militante Japanse militairen in het gareel kan houden.

Zo moest de Amerikaanse vloot op weg naar Tokio door een van de zwaarst bewaakte zeestraten laveren. De schepen waren een makkelijke prooi geweest voor de kustbatterijen en zeemijnen op de route. Toen de forten verlaten bleken en de zeemijnen geruimd, durfden de Amerikanen meer risico te nemen: de schepen blijven volledig verlicht in de Japanse haven en op het dek worden zelfs films vertoond.

Bevrijding

Een van de prioriteiten is de bevrijding van geallieerde krijgsgevangenen. Er zijn naar schatting 123.000 Britten en Australiërs, 25.000 Nederlanders en 20.000 Amerikanen in het land. Tientallen reddingsteams, waarin ook Nederlanders zijn opgenomen, reizen af naar de kampen. Met vliegtuigen is alvast proviand, kleding en medicijnen afgeworpen.

Japanse burgers laten de bezetting gelaten over zich heen komen. "Ze lijken meer verbaasd en nieuwsgierig dan boos", zag een verslaggever. Aan burgers is gevraagd uit voorzorg binnen te blijven, zodat de opmars soepel kan verlopen.

Japanners lijken vooral blij te zijn dat de propaganda over de Amerikanen niet klopt. Jarenlang was hun voorgehouden dat geallieerde soldaten zouden plunderen, verkrachten en brandschatten, maar in plaats daarvan verloopt de overname ordentelijk. MacArthur heeft zelfs verboden het schaarse voedsel van Japanners af te nemen.