Canadezen tellen punten voor thuisreis
Twee punten voor elke maand. Eentje per maand erbij als je overzees dient. Twintig procent extra als je getrouwd bent. Hetzelfde voor een weduwnaar met kinderen.
Elke Canadese militair kan je zijn puntentotaal vertellen. Het rekensommetje bepaalt grotendeels wanneer iemand weer terug naar huis mag nu de oorlog is afgelopen.
Bijna 300.000 Canadezen waren er in Europa toen nazi-Duitsland capituleerde. Een troepenmacht die in vier jaar tijd was opgebouwd, waarvan de mannen nu allemaal zo snel mogelijk weer naar huis willen.
Ik wil gewoon terug naar mijn vrouw.
"Een maand lijkt nu wel een jaar", verzucht Harold MacDonald (174 punten). "De nieuwigheid van het einde van de oorlog en de terugkeer naar de beschaving is er nu wel van af. Eerst gingen we nog naar clubs om te drinken, muziek te luisteren, dansen of anderen te zien dansen. Nu hangen we vooral in de eetzaal."
MacDonald, al in dienst is sinds 1939, heeft een hoog puntenaantal. Toch zal hij waarschijnlijk pas in september naar huis kunnen. Eerder is er niet voldoende scheepsruimte beschikbaar. Afgelopen maand zijn er ruim 15.000 mannen naar huis gereisd. Voorrang krijgen gewonden, oud-krijgsgevangenen en vrijwilligers voor de strijd in Azië.
"Het is moeilijk om geduld te hebben. Ik wil gewoon terug naar mijn vrouw", zegt hij. "Hier maar wat rondhangen is niks."
Rellen
Er zijn meer landgenoten gefrustreerd. Vorige week nog braken er op twee avonden rellen uit bij een repatriëringskamp in Engeland. Honderden balorige militairen gingen het nabijgelegen Aldershot in. Ze sloegen tientallen ruiten stuk, kantelden auto's om en braken een plaatselijke brouwerij open om aan drank te komen.
Honderd raddraaiers zijn opgepakt en verschillenden zullen voor de krijgsraad worden gebracht. Hun commandant heeft excuses aangeboden en de inwoners van Aldershot een schadevergoeding beloofd. Ook zijn duizenden mannen overgeplaatst om herhaling te voorkomen.
Kapitein MacDonald kan sympathie opbrengen voor de protesten. "Ze hebben gelijk. We hebben zwaar gevochten en daarvoor lang in Engeland gezeten, gescheiden van onze geliefden. Waarom zitten we dan nu in zo'n belachelijke situatie? Het lijkt wel of de regering niks om ons geeft. Geen wonder dat de mannen stoom afblazen."
Als de repatriëring in dit tempo doorgaat, komen de laatste Canadezen pas medio 1946 thuis.