Hitlers Tausendjähriges Reich eindigde niet met zijn zelfmoord. Of met de capitulatie van zijn leger. Pas vandaag komt er een eind aan, met het opheffen van de Flensburgregering.

In zijn politieke testament had Hitler persoonlijk admiraal Dönitz tot zijn opvolger benoemd. Door de opmars van de geallieerden kalfde diens grondgebied echter af tot er alleen een district overbleef in de stad Flensburg, tegen de grens met Denemarken. Het Derde Rijk op 14 vierkante kilometer.

Hoewel zijn rol feitelijk was uitgespeeld na de capitulatie, bleef de plaatselijke marine-academie het terrein van Dönitz en zijn Geschäftsführende Reichsregierung. In een sportzaaltje vergaderde hij over economisch herstel, broedde op plannen om de Anglo-Amerikanen tegen de Russen uit te spelen en spuide haat over Joden.

Persbureau AP maakte deze reportage over de arrestaties:

Hij werd daarbij bijgestaan door nazi-kopstukken als generaals Keitel en Jodl en minister Speer, een legertje ambtenaren en duizenden SS'ers en Weermachtmilitairen. Heinrich Himmler bood ook zijn hulp aan, maar het aannemen van diens hulp leek Dönitz niet opportuun.

"We moeten terughoudend zijn. Niet slijmen, niet aandringen", verwoordde Dönitz zijn opdracht. "Eer en waardigheid bewaren."

Dat hij daarbij dodelijk serieus was, merkte bijvoorbeeld een officier die na de capitulatie zelfstandig terug naar huis was gegaan. Hij werd wegens vaandelvlucht ter dood veroordeeld en geëxecuteerd.

Hakenkruis taboe

De regering werd grotendeels genegeerd door de Britten die inmiddels in de stad waren, al was het handig om de bestaande commandostructuur te gebruiken bij het ontwapenen van de troepen in West-Europa. Tot Dönitz' spijt moest daarbij wel de Hitlergroet worden afgeschaft, verdwenen portretten van de Führer van de muur en werd de hakenkruisvlag taboe.

De geallieerden hebben nu na 23 dagen een einde gemaakt aan de schijnvertoning. Nadat Keitel tien dagen geleden al was afgevoerd, werden Dönitz, Jodl en Speer op het Britse hoofdkwartier ontboden, waar ze te horen kregen dat ze onder arrest stonden.

De mannen moesten hun onderscheidingstekens inleveren, werden gevisiteerd en aan de verzamelde pers getoond als oorlogsmisdadigers. Omdat er meer journalisten waren dan op het binnenpleintje van het politiebureau pasten, werden de drie enkele keren heen en weer geleid.

Geen van de mannen wilde met de media spreken. Verbeten keken ze voor zich uit.

Generaal Von Friedeburg, die de capitulatie van de Duitse troepen in Nederland ondertekende, ontsnapte aan deze vernedering: in een onbewaakt moment wist hij een capsule cyanide stuk te bijten. 420 anderen werden gearresteerd, circa 5500 militairen zijn nu krijgsgevangen.

Ashcan

Dönitz, Jodl en Speer worden vandaag nog naar kamp 'Ashcan' in Luxemburg overgevlogen, waar de geallieerden prominente nazi's hebben opgesloten. Daar zitten bijvoorbeeld ook Göring en Seyss-Inquart opgesloten.

Heinrich Himmler, uit Flensburg afgezakt naar Lüneburg, zal hen daar niet vergezellen: na zijn arrestatie bij een routinecontrole slikte ook hij een zelfmoordcapsule.