Veldslag om jachthuisje Zevenhuizen
Een broze verstandhouding tussen het verzet en de bezetter is in Zevenhuizen geëindigd in een bloedig gevecht om een afgelegen jachthuis. Een verzetsman, een ondergedoken Amerikaan en een groep Turkestanen in Duitse dienst kwamen om het leven.
Omdat iedereen weet dat de capitulatie van Duitsland nabij is, heerste er een 'godsvrede' in de regio. De strijdende partijen laten elkaar met rust zolang de ander dat ook doet.
Vanochtend liep het echter onverwacht uit de hand bij een jachthuis waar het verzet onderdak heeft gevonden. Twee Duitse militairen meldden dat ze er werden beschoten.
"Het moet een vlaag van verstandsverbijstering zijn geweest", zegt een dorpsbewoner over de verbroken vrede. "Iedereen vond het ontzettend dom."
Verrast tijdens avondeten
De Duitsers reageerden door de Turkestaanse manschappen die in de buurt zijn gelegerd naar het jachthuis te sturen. Zij benaderden het gebouw over het enige toegangsweggetje dat niet onder water staat sinds de Duitsers het gebied lieten overstromen.
Het peloton verraste de bewoners van het jachthuis tijdens het avondeten. Naast leden van het verzet waren er zes ondergedoken Britse vliegers aanwezig en de Amerikaan John McCormick.
Toen de Duitse commandant beval om open te doen, weigerde de groep zich over te geven. "Jongens, pak je wapens, het is foute boel. Moffen!", wist aanvoerder Joop Kentgens nog te zeggen voordat het pand werd bestookt met een granaat.
Kort daarna werd Kentgens door een kogel in zijn hoofd geraakt. Voor dood werd hij achtergelaten door de anderen toen die een poging deden uit te breken. Daarbij werd McCormick dodelijk getroffen in zijn achterhoofd. De vrouw van verzetsman Jacob van Rij werd in haar been geschoten. Zijn 7-jarige zoon bleef ongedeerd.
Van Rij besloot daarop de tegenstanders met een omtrekkende beweging aan te vallen. Hij wist meerdere verraste belegeraars te doden voordat hij zelf omkwam. Door zijn wanhoopsdaad slaagden de andere aanwezigen erin weg te komen.
Bij de schotenwisseling kwamen zo'n vijftien Turkmeense militairen om het leven. Normaal zou dat tot represailles van de bezetter leiden, maar omdat het hier om buitenlandse troepen gaat en de oorlog bijna ten einde lijkt, hoopt iedereen in Zevenhuizen dat verder bloedvergieten kan worden voorkomen.