Door een mislukte wapendropping bij het Gelderse Lunteren heeft de Weermacht veertien verzetsmensen kunnen oppakken. Direct na de dropping werden ze door de Duitsers gearresteerd.

De wapendropping was het vervolg op een gedeeltelijk mislukte actie van een paar dagen eerder. Toen had een Canadese bommenwerper wapens, voorraden en twee geheim agenten gedropt bij Lunteren.

Omdat twee van de vier radiopakketten zoek waren kon een van de agenten geen contact maken met Engeland. Daarom werd er een nieuwe dropping gepland.

Gevaarlijk

Het verzet vond het eigenlijk te gevaarlijk, omdat de laatste dropping nogal opzichtig was geweest: het vliegtuig had boordlampen gebruikt, waardoor de kans op ontdekking van een actie op dezelfde locatie aanzienlijk was.

Het verzet besloot daarom het terrein een paar dagen in de gaten te houden, totdat Londen eigenhandig besloot een nieuwe poging te wagen. In allerijl moesten daarvoor verzetsmensen worden opgetrommeld.

De toeloop liep in de gaten. Een landverrader vond de drukte op een normaal rustige weg verdacht en waarschuwde de Duitsers, die meteen patrouilles op weg stuurden om de toegangswegen naar het gebied af te grendelen.

Zo kwamen 45 man in de val te zitten. Na afloop van de dropping arresteerden de Duitsers veertien van hen en ze namen de gedropte containers in beslag. Er zijn nu grote zorgen over hun lot en angst voor represailles van de bezetter.

Een van de gearresteerden is Bart van Elst, die al langer gezocht werd door de Duitsers. Van Elst is marechaussee. In mei 1942 werd hij gearresteerd voor het zingen van het Wilhelmus. Hij werd veroordeeld tot dwangarbeid in Duitsland. Toen hij in die periode terug moest naar Arnhem om te getuigen in een rechtszaak, besloot hij onder te duiken en zich in Bennekom bij het verzet te melden.

Een jaar geleden werd hij herkend en gearresteerd, toch wist hij opnieuw te ontsnappen. Om herkenning te bemoeilijken liet hij zijn twee vooruitstekende voortanden trekken. Vannacht kregen de Duitsers hem toch weer te pakken.

Ook Cornelis Verduijn was betrokken bij de mislukte dropping. Hij zit diep in het verzet in de gemeente Ede. Voor hulp aan Joden kreeg hij in 1943 een halfjaar gevangenisstraf in Vught. Om tewerkstelling in Duitsland te voorkomen, dook hij daarna onder.

Als lid van de Edese verzetsgroep raakte Verduijn betrokken bij de twee wapendroppings tussen Lunteren en Wekerom. Met drie andere leden van zijn verzetsgroep had hij vannacht wachtdienst op de Keuenklep. Zonder dat de vier mannen ervan wisten, werd de tweede dropping op aandringen van Londen toch doorgezet, met desastreuze gevolgen.

Successen

Sinds september 1944, na de slag om Arnhem, is het aantal wapendroppingen sterk toegenomen. Zo voorzien de geallieerden het Nederlandse verzet van vuurwapens, munitie en explosieven. Zeker sinds de oprichting in september van de Binnenlandse Strijdkrachten, is er namelijk een voortdurend tekort aan wapens. Bijna dagelijks vinden de droppings plaats boven bij voorkeur afgelegen plattelandsgebieden.

Het gaat niet altijd goed, zoals vandaag ook weer bleek. Maar er zijn ook successen. In januari wierp een Engels oorlogsvliegtuig nog veertien containers met wapens af in de buurt van De Deelen in Friesland. Eigenlijk hadden het er vijftien moeten zijn, maar een van de parachutes met container raakte verstrikt aan de onderkant van de Halifax-bommenwerper.