Voor het eerst deze oorlog hebben Amerikaanse manschappen een landing uitgevoerd op een Japans eiland. Ze wisten een bruggenhoofd te vestigen op het vulkaaneiland Iwo Jima in de Stille Oceaan.

Om 02.00 uur begonnen Amerikaanse slagschepen met een beschieting die deed denken aan de landing bij Normandië. Daarna volgden bombardementen. Om 08.30 uur gingen de eerste van 30.000 mariniers aan land op Iwo Jima.

Het eiland ligt op 1100 kilometer van Japan. Hoewel het slechts 23 vierkante kilometer groot is, is het eiland van groot het belang voor de Amerikanen. Het bezit namelijk twee vliegvelden en een derde is in aanleg. De Amerikanen willen het graag in handen krijgen als 'springplank' voor B29 bommenwerpers.

Voor de Japanners is het een erezaak om de vijand van vaderlandse bodem te verjagen. Bovendien gebruiken de Japanners de plek om de Amerikaanse B29 bommenwerpers op weg naar het Japanse hoofdeiland te onderscheppen.

De Amerikaanse legerleiding maakte in 1943 al plannen om het eiland te veroveren. Voor de invasie vandaag bestookten de Amerikanen vanaf juni 1944 tot nu het eiland hevig en langdurig. 6000 ton aan bommen is op Iwo Jima terechtgekomen.

De Japanners waren zich bewust van het belang van het eiland en hadden begin 1944 onder bevel van generaal Kuribayashi de verdediging opgeschroefd. Ze hadden onder andere tunnels gegraven, mijnenvelden gelegd en bunkers gebouwd. Ook hadden de Japanse opperbevelhebbers de opdracht gegeven het eiland tot de dood toe te verdedigen.

De landing vandaag is een eerste stap, maar de hevige strijd zal waarschijnlijk nog weken duren en veel slachtoffers maken.

Eerste doel is het bereiken van de top van de vulkaan Suribachi in het zuiden van het eiland. De hellingen van de vulkaan zullen meter voor meter bevochten worden. Met vlammenwerpers en granaten moeten de Japanse bunkers stuk voor stuk uitgeschakeld worden.

De eerste dag kan alleen omschreven worden als een nachtmerrie in de hel.

De meegereisde Amerikaanse journalist Robert Sherrod was geschokt door wat hij zag. "De eerste dag kan alleen omschreven worden als een nachtmerrie in de hel."

"Of de doden nu Japanners waren of Amerikanen, ze werden gedood met het grootst mogelijke geweld en nergens heb ik ooit tijdens de oorlog in de Stille Oceaan zulke vreselijke verminkte lichamen gezien. Velen waren letterlijk in tweeën gescheurd, armen en benen lagen meters verwijderd en de reuk van verbrand vlees was afschuwelijk."

Aan het eind van de eerste dag hebben de Amerikanen, ondanks hevige gevechten en zware verliezen, de Suribachi weten te naderen. Maar de strijd is nog lang niet voorbij.